Ramona and Beezus (2010)
Regie: Elizabeth Allen | 103 minuten | komedie, familie, fantasie | Acteurs: Joey King, Selena Gomez, John Corbett, Bridget Moynahan, Ginnifer Goodwin, Josh Duhamel, Jason Spevack, Sierra McCormick, Sandra Oh, Kathryn Zenna, Janet Wright, Ruby Curtis, Hutch Dano, Patti Allan, D. Garnet Harding, Daniel A. Vasquez, Andrew McNee, Tom Pickett, Lynda Boyd , Dace Norman, George C. Wolfe, Nancy Robertson, Calista Bashuk, Eileen Barrett, Donnelly Rhodes, Ian Thompson, Brandi Alexander, Aila McCubbing, Zanti McCubbing
Vrolijke kinderfilm voor jong en oud over het meisje Ramona, dat door haar levendige fantasie en klunzige gedrag heel wat avonturen beleeft.
‘Ramona and Beezus’ is gebaseerd op een zeer succesvolle kinderboekenreeks van de Amerikaanse schrijfster Beverly Cleary. Zij debuteerde in 1950 met het boek ‘Henry Huggins’, oorspronkelijk haar belangrijkste karakter, die in de – echt bestaande – Klickitat Street in Portland, Oregon woont. Ramona, Beezus en de familie Quimby komen ook in die boeken voor, maar alleen als secundaire karakters. In 1955 werd ‘Beezus and Ramona’ als boek gepubliceerd, als vertelling vanuit het perspectief van Beezus. Gaandeweg verlegde Cleary echter de focus naar Ramona. Voor zo’n enorm verkoopsucces en gelet op de vele prijzen die Cleary gedurende haar carrière won met haar boeken, is het eigenlijk gek dat het tot 2010 heeft geduurd, voordat er een film over het avontuurlijke meisje gemaakt werd. In 1988 was er weliswaar een televisieserie, met actrice Sarah Polley als Ramona, maar die werd gemaakt in Canada. Vijftig jaar nadat Ramona en Beezus voor het eerst geïntroduceerd werden, zag deze film het licht.
De twee titelrollen worden door twee veelbelovende jonge actrices gespeeld: Joey King is een prima Ramona en Selena Gomez is haar oudere zus Beezus. Zo heet ze natuurlijk niet echt, maar het is een verbastering van Beatrice, dat Ramona niet goed uit kon spreken. De rollen van de volwassenen worden gespeeld door tamelijk bekende acteurs: zo speelt John Corbett vader Robert/Bob en Bridget Moynahan moeder Dorothy Quimby. Het blijft wel een raadsel hoe deze twee blanke ouders een overduidelijke latina dochter als Selena Gomez hebben weten te produceren, maar daar moet maar niet teveel over nagedacht worden. In andere bijrollen duiken Sandra Oh als lerares Meacham, Ginnifer Goodwin als tante Bea en Josh Duhamel als Hobart op.
Hoewel Selena Gomez inmiddels een pad als superster begonnen lijkt te zijn, wordt de show toch overduidelijk gestolen door Joey King. Zij is zelf als Ramona zelf ook de vertelster van de film en doet dat met verve, waardoor er niet die irritatie optreedt, die zo vaak gepaard gaat met de voice-over. Ook heeft ze niet die vaak zo hinderlijke maniertjes van (Amerikaanse) kind-acteurs, waar filmmakers en een groot deel van het publiek blijkbaar dol op zijn, maar recensenten naar een teiltje doen grijpen.
Het is in elk geval een film waar vooral jonge kinderen heel veel plezier aan zullen beleven. Hoewel Ramona bij vlagen nog erger is dan “Dennis the Menace”, weet Joey King door haar ontwapenende spel haast alles voor elkaar te krijgen. Veel van Ramona’s stunts behoren tot de categorie “probeer dit thuis niet na te doen”, maar de makers hebben er bewust voor gekozen om de special effects aan te laten sluiten op de belevingswereld van kinderen. Zo wordt een klimrek met ringen ineens een gevaarlijk ravijn en wordt een sprong in een kuil ineens een parachutesprong, maar dan zo vormgegeven dat het nergens echt heel eng wordt. Maar er zijn ook serieuze verwikkelingen: vader Bob raakt zijn baan kwijt en ook hun huis dreigt de familie te verliezen (leuk gevisualiseerd vanuit Ramona’s gedachtenkronkels). Ramona’s plannen om haar familie te helpen, lopen echter steeds op mini-rampen uit. Ook richt ze flink wat schade aan: voor een keukenbrandje of ontploffende waterleidingen bij de buren; Ramona draait er haar hand niet voor om. Tussendoor wordt Beezus voor schut gezet tegenover Henry, de jongen waar ze een oogje op heeft.
Genoeg herrie, onrust en gedoe dus – maar gelukkig overheerst de humor en de lichtvoetige aanpak van regisseur Elizabeth Allen. Hierdoor blijft Klickatat Street een leuke straat om in te wonen en is een bezoekje aan de familie Quimby zeker de moeite waard.
Hans Geurts