The Mechanic (1972)
Regie: Michael Winner | 100 minuten | actie, thriller | Acteurs: Charles Bronson, Jan-Michael Vincent, Keenan Wynn, Jill Ireland, Linda Ridgeway, Frank DeKova, James Davidson, Lindsay Crosby, Steve Cory, Tak Kubota, Patrick O’Moore, Martin Gordon, Celeste Yarnall, Athena Lorde, Alison Rose, Howard Morton, Enzo Fiermonte, Gerald Peters, Steve Vinovich, Robert Jaffe, Kevin O’Neal, Kenneth Wolger, Trini Mitchum, Father Amando de Vincenzo
Regisseur Michael Winner maakt met ‘The Mechanic’ een harde actiefilm die veel weg heeft van Don Siegel’s ‘Dirty Harry’ van een jaar eerder. Bronson excelleert in de rol van ijskoude moordenaar, die al zijn opdrachten tot in de puntjes voorbereidt. Ondanks de nodige portie geweld, is dit een aantrekkelijke film in zijn genre, vanwege leuke plotwendingen en een verrassend einde.
Charles Bronson (‘Death Wish’) is een ‘mechanic’, oftewel een huurmoordenaar. Het zal duidelijk zijn dat huurlingen meestal geen rijk sociaal leven hebben en zodoende zie je Bronson in het eerste gedeelte van de film als eenzame man die puur en alleen leeft voor zijn professie. Regisseur Winner neemt de tijd, waardoor Bronson’s personage zich op een gedegen manier ontwikkelt. Opvallend is de kalmte die Bronson kenmerkt. Hij kan uren op een ligstoel in zijn riante huis vertoeven, met cassettebandjes met klassieke muziek binnen handbereik, en zich volledig richten op een van zijn toekomstige slachtoffers.
Bronson speelde in zijn carrière wel vaker rollen als eenzame, getergde figuur die het geweld niet schuwt om zijn doelen te bereiken. Illustratief is een scène aan het einde van ‘The Mechanic’, waarin Bronson met een bulldozer een boef in een ravijn probeert te schuiven: grof maar afdoende kortom. Buiten zijn niet alledaagse beroep houdt hij er een teruggetrokken sociaal leven op na. Zo nu en dan laat hij zich verwennen door een hoertje (Jill Ireland, die in het echte leven met Bronson was getrouwd), die quasi-romatische brieven voorleest aan Bronson, waarna ze seks met elkaar hebben en hij weer een tijdje verdwijnt.
Ineens duikt Jan-Michael Vincent op als mogelijke handlanger van Bronson. Vincent (‘Airwolf’) is een jongeman, die naar iets op zoek is om zijn rijkeluisleven te ontvluchten. Het duistere leven van Bronson beschouwt hij als zeer interessant. De vraag werpt zich echter op waarom Bronson, die altijd alleen opereert en niemand echt vertrouwt, samenwerkt met een jonge hond als Vincent. Als reden suggereert de film een gemeenschappelijke deler uit het verleden: beide heren hadden een puissant rijke papa die weinig gaf om zijn zoon. Wel wat vergezocht. Neemt niet weg dat er wel degelijk chemie is tussen beide hoofdrolspelers, tussen leraar en leerling zo te zeggen. Hun succesvolle verbond krijgt echter een verrassende wending.
Regisseur Winner stond, politiek gezien, lange tijd bekend als conservatief. Met ‘The Mechanic’ en later ‘Death Wish’, waarin Bronson eveneens de hoofdrol speelt, geeft Winner blijk van de rechtse opvatting dat je tuig niet kunt opvoeden en het maar beter omver kunt blazen. ‘The Mechanic’ geeft dan ook blijk van een naargeestige kijk op de wereld: niemand is te vertrouwen en zelfs je beste vrienden kunnen je opgeven. Bronson illustreert deze opvatting wanneer hij lange tijd sympathiek omgaat met een vriend van zijn vader: de man blijkt echter de hele tijd al op Bronson’s lijstje te staan van toekomstige slachtoffers! Bovendien werkt Bronson voor een nagenoeg onzichtbare organisatie die opdrachten tot moord geeft en over lijken gaat wanneer het gaat om behoud van haar eigen bestaansrecht.
Al met al is ‘The Mechanic’ een harde actiefilm met een aantal verrassende plotwendingen. Bronson’s gegroefde gezicht en kop met vet, lang haar past prima bij de rol van huurmoordenaar, die bijna uitsluitend leeft voor zijn werk en erbuiten geen liefde kan vinden. Ook Vincent verdient credits als blonde, all American jongeman, die Bronson’s beroep onder de knie wil krijgen. Leuke, plaatjes van Los Angeles en mooie, sinistere muziek van Jerry Fielding. Kijken deze film.
Robbert Bitter