The Trip (2010)

Regie: Michael Winterbottom | 107 minuten | komedie | Acteurs: Steve Coogan, Margo Stilley, Rob Brydon, Claire Keelan, Paul Popplewell, Dolya Gavanski, Rebecca Johnson    

Een narcistische snob en een risicomijdende familieman op culinaire ontdekkingstocht, dat moet een mer à boire zijn voor de komedieschrijver. Denk eens aan alle loze tijd – autoverplaatsingen; wachten in restaurants – die ingevuld dient te worden. Dan maar drama, zie je hem denken. En hoe krijgt ie ze samen? De snob moet op werkreis naar Noord-Engeland; zijn tijdelijke ex wil niet mee; dan maar de meest beschikbare persoon bellen, al heb je er weinig meer mee gemeen dan een verleden als bandparodist. Zo doe je dat als je twee beroemde Britse komieken – want dat zijn Steve Coogan en Rob Brydon – in een voor hun vak ongebruikelijk tempo op het genre van de roadmovie loslaat.

‘The Trip’ is docudrama, maar de setting zo typisch BBC – kookprogramma’s inbegrepen – dat het net zo goed een echt kijkje achter de schermen zou kunnen zijn. Zoals blijkt uit de ongemakkelijkheden van het min of meer geforceerde samenzijn en het bijna seksistische gedrag waarmee de sociaal vaardige blaaskaak Coogan (‘Around the World in 80 Days’; hier geloofwaardig in een andere rol) vrouwen verovert. De bij ons minder bekende Brydon is/speelt een trouwe middenklasser die – juist uit sociale verlegenheid – voortdurend typetjes van bekende acteurs nadoet, wat evenzeer op de zenuwen werkt van de kijker als op die van Coogan – het haantje dat Brydon zijn gang laat gaan omdat de vrouwen dan nog gemakkelijker voor hem kiezen.

Dat al die ongemakkelijkheden overslaan op de kijker is het sterke punt van ‘The Trip’: Coogan is een eikel, maar we voelen met hem mee in zijn irritatie; Brydon vinden we meteen sympathiek, maar we hoeven geen medelijden met hem te hebben. Dat doen we wel met Coogan, die een midlifecrisis lijkt te hebben van het type ‘gepakt wat je pakken kunt en dus iedereen verloren’, wat aan het slot – ondersteund door Satie-achtige pianomuziek – wordt aangezet. Brydon daarentegen mag na terugkeer uit het koude Noorden weer pruttelend aan de huiselijke liefde. Het voelt als een moralistische boodschap, en dat is dan weer de zwakte van ‘The Trip’: dieper gaat het niet. Een amuse is zoals u weet een klein gerechtje om het wachten tussen de gangen te verlichten; dat is wat ‘The Trip’ mag zijn in het werk van Michael Winterbottom.

Jan-Kees Verschuure

Waardering: 3

Bioscooprelease: 23 juni 2011