Volcano – Nature Unleashed: Volcano (2004)

Regie: Mark Roper | 90 minuten | actie, drama, thriller | Acteurs: Chris William Martin, Antonella Elia, Marnie Alton, Sara Malakul Lane, Joseph Beattie, Philip Dunbar, Meglena Karalambova, Velichka Georgieva, Aleksandar Dikov, Hristiania Turieva, Margariat Bojilova, Georgy Kermenski, Andrey Slabakov, Simeon Alexiev, Ventselav Kisyov

‘Nature Unleashed: Volcano’ maakt onderdeel uit van de in Nederland uitgekomen ‘Disaster box’. De kwaliteit van de andere films uit deze box mag wel in twijfel worden getrokken wanneer ze enigszins het niveau van ‘Volcano’ hebben. ‘Volcano’ is nauwelijks een rampenfilm te noemen. Hoewel er op het einde wel degelijk een vulkaanuitbarsting plaatsvindt gaat het om een duister verhaal van Russells overleden vrouw en de Mysterieuze Angela (Sara Malakul Lane) in San Andrea. Voordat Russells vrouw overleed kwam een meisje in haar dromen voor, iemand die ze niet kende. Wanneer Russell (Chris William Martin) de Italiaanse geboorteplaats van zijn vrouw opzoekt komt hij al snel in contact met dit meisje. Ze lijkt hem te willen waarschuwen voor iets en Russell vermoedt dat de dood van zijn vrouw er iets mee te maken heeft. Vervolgens wordt er ook nog eens een unieke maancyclus bijgehaald, waardoor de maan zeer dicht bij de aarde staat, een oude profetie en een klooster met belangrijke informatie hierover.

Over de special effects valt niet veel positiefs te zeggen, zo zijn de openingsbeelden al lachwekkend. De uitbarstende vulkaan spuwt een soort brandende voetballen uit die over de berg naar beneden rollen. De vulkaan die uitbarst lijkt trouwens een compleet andere vulkaan te zijn dan die vanuit de lucht wordt getoond in eerdere beelden. Dit is goed mogelijk aangezien Russell en zijn vrouw nooit in een enkel beeld met de uitbarstende vulkaan te vangen zijn en heeft nogal een amateuristisch effect. De uitbarsting van de tweede vulkaan is niet veel beter, het lijkt meer op een aanval van aliens die met brandende stenen gooien. Dan is er ook nog de lava die eruit zoals het nepbloed dat in veel horrors in de jaren zeventig werd gebruikt, niet echt geloofwaardig. Over realiteit moet maar gezwegen worden, maar dat de lava gewoon uit de grond barst en niet uit de vulkaantop zelf, is toch wel heel erg.

De keuze voor zijige Mediterrane muziek, wanneer het verhaal zich begint af te spelen in Italië is ook onbegrijpelijk, dit lijkt meer op een Griekse muziek dan Italiaanse en zorgt voor kippenvel (niet in positieve zin). Ook op acteervlak is er niet bijster veel te genieten, behalve pater Dominic dan. Deze man moet wel in de top 10 staan van slechts gecaste monniken ooit, hij lijkt niet op een monnik en spreekt niet als een monnik, maar hierdoor heb je in ieder geval wel iets om je te bescheuren van het lachen. ‘Volcano’ is een zeer matige (rampen)film die alleen voor de echte vulkaanfanatici interessant genoeg zal zijn om de rit uit te zitten.

Meinte van Egmond