Adiós querida luna (2004)

Regie: Fernando Spiner | 100 minuten | komedie, science fiction | Acteurs: Alejandro Urdapilleta, Alejandra Flechner, Gabriel Goity, Horacio Fontova, Claudio Rissi, Luis Ziembrowsky

Het uitgangspunt van ‘Adiós querida luna’ biedt zowel mogelijkheden voor een komische, dan wel spannende film. Drie astronauten uit Argentinië, een land dat nauwelijks mag spreken over ervaring met ruimtevaart, worden op een geheime ruimtemissie gestuurd om de maan te doen ontploffen. De film speelt zich af in het jaar 2068, de aarde wordt geplaagd door tyfonen, cyclonen, droogte en overstromingen. Argentijnse wetenschappers hebben de reden ontdekt dat het zo slecht gaat met het milieu: de as van de aarde staat scheef, dankzij de aantrekkingskracht van de maan. Met een flinke dosis zelfkennis beseft het land dat de autoriteiten het vernietigen van de maan waarschijnlijk niet goed zullen keuren, dus blijft de ruimtemissie clandestien.

Na het halve slagen van de missie, dat al vrij snel in de film plaatsvindt, gaat het snel bergafwaarts met ‘Adiós querida luna’. Het scenario wappert alle kanten op, behalve de goede. Spannend wordt het niet, eerder slaapverwekkend. De grappen missen hun doel en de kijker komt maar niet achter de bedoelingen van de makers van de film.

Ook de acteerprestaties blijven steken op een zeer bedenkelijk niveau. De bemanning bestaat uit slechts drie personen, die er elk niet uitzien alsof ze een auto kunnen besturen, laat staan dat ze een ruimteschip kunnen bemannen. Dat is al heel bedenkelijk. De beweegredenen van de personages blijven onduidelijk, er zit een vage aanrandingsscène in, waarna er op een ludieke manier wraak wordt genomen. Daarna wordt het bizarder door een rare liefdesverklaring van een van de astronauten aan de ander, die je doet twijfelen aan de opzet van de ruimtemissie. Dat het nog absurder kan bewijst de komst van een vierde personage, die de hele voorgaande sequentie weer op zijn kop zet. Dieptepunt is een musicalachtig intermezzo, die de kijker alleen nog maar meer zijn wenkbrauwen zal doen optrekken.

De makers weten nauwelijks te verhullen dat het budget voor het decor minimaal is geweest. Dat hoeft natuurlijk geen probleem te vormen, maar in combinatie met het gebrekkige verhaal, de amateuristische acteurs en de slechte humor is het funest. ‘Adiós querida luna’ stelt op alle fronten teleur.

Monica Meijer