Vexille (2007)
Regie: Fumihiko Sori | 109 minuten | actie, animatie, science fiction | Acteurs: Meisa Kuroki, Shosuke Tanihara, Yasuko Matsuyuki, Tetsuya Kakihara, Toshiyuki Morikawa, Akio Ôtsuka, Romi Pak, Takahiro Sakurai
In het visueel overdonderende ‘Vexille’ wordt Sword, een elite commandoteam, uitgezonden om te infiltreren in Japan. Het land is in 2077 al tien jaar afgesloten van de rest van de wereld, omdat de Verenigde Naties een motie heeft goedgekeurd die het land het verbiedt om verder te gaan met de fabricage van androïden. Japan, onder druk van multinational Daiwa Heavy Industries, waar robots gemaakt worden, besluit dan maar uit de VN te stappen en zich af te zonderen van de rest van de wereld. Een electromagnetisch schild zorgt ervoor dat zelfs satellieten het land niet kunnen doordringen en de laatste beelden van Tokyo dateren dus van een decennium terug. Communicatie is niet meer mogelijk: zowel het land in- als uitgaande berichten worden gefilterd.
Vexille is de naam van de heldin, een van de VN-agentes, die er samen met haar vriendje Leon in slaagt het afgeschermde land binnen te dringen en op zoek gaat naar de verboden robottechnologie. Wat zij daar aantreft overtreft haar verwachtingen (maar jammer genoeg niet die van de kijker, die een en ander al aan ziet komen). Ze komt terecht bij Maria, leidster van een rebellengroep, die het op wil nemen tegen het machtige Daiwa. Vexille besluit hen daarmee te helpen. ‘Vexille’ herbergt een flink aantal personages, maar op Leon, Maria en Vexille na, hebben geen van de personages waarde. Ze zijn inwisselbaar. Omdat het de kijker ontbreekt aan achtergrondinformatie over de karakters en ook niet alle vragen beantwoord worden lukt het de kijker zelfs niet echt om een band te krijgen met de drie voornaamste personen. De voorgeschiedenis tussen Maria en Leon bijvoorbeeld, die zich tien jaar daarvoor af heeft gespeeld, wordt even aangestipt, maar de kijker kan er niet echt de vinger op leggen waar en waarom het fout is gegaan. De heldhaftige Maria is een interessant karakter, maar blijft jammer genoeg eendimensionaal, om over Leon maar helemaal te zwijgen. De flashbacks die wel worden getoond zijn nietszeggend of leggen onvoldoende uit.
Regisseur en scriptschrijver Fumihiko Sori, die producent was bij het gelouterde ‘Appleseed’, heeft zich in ‘Vexille’ voornamelijk op de actie gestort. De wereld die hij gecreëerd heeft biedt ruimte voor meer, evenals de verbluffende visuele stijl. Jammer genoeg haalt hij niet alles eruit wat er in zit. De combinatie van 2-D en 3-D werkt uitstekend in ‘Vexille’ en de film belooft in dat opzicht veel goeds voor de toekomst van anime.
De sterkste punten van de film zijn zonder meer de actiescènes, die ondersteund door harde muziek van Paul Oakenfold, het meest beklijven. Voorbeeld hiervan is de zinderende scène waarin Vexille, Maria en de rest van de rebellengroep door een woestijnachtige omgeving scheuren om de angstaanjagende JAGS voor te blijven. De JAGS zijn een soort wormen: kokerachtige alles verslindende monsters, gemaakt van restmetaal. Erg mooi en spectaculair. Helaas heeft Sori zich wat betreft plot- en karakterontwikkeling er met een Jantje van Leiden afgemaakt, dit is gewoon onvoldoende. De dialogen zijn nietszeggend en het politieke aspect is nauwelijks uitgewerkt. Door de mooie beelden is ‘Vexille’ de moeite waard en zul je je best vermaken, maar over het algemeen kun je stellen dat ‘Vexille’ blijft steken in goede bedoelingen.
Monica Meijer