Bao (2018)

Regie: Domee Shi | 8 minuten | animatie, korte film | Originele stemmencast: Daniel Kailin, Sindy Lau

Geen band zo sterk als die tussen moeder en kind. Maar hoe belangrijk de moeder ook is in de jonge jaren van haar kind, er komt een dag dat zoon of dochter zich definitief losweekt van zijn ouders. Hoe ga je daar als moeder mee om? Sommige moeders houden zo veel van hun kinderen dat ze ze voor altijd bij ze willen houden. Maar of het kind daar nou zo blij mee is… In ‘Bao’ (2018), de Pixar-short die voorafgaand aan ‘The Incredibles 2’ (2018) vertoond wordt, draait het om een moeder die moeite heeft met het loslaten van haar kind. Dit acht minuten durende filmpje is de eerste Pixar-short die door een vrouw werd geregisseerd. Domee Shi is een Canadese met Chinese roots, die het verhaal zelf omschrijft als een ‘magisch, modern sprookje, een soort Chinese variant op ‘The Gingerbread Man’.

‘Bao’ is een culinaire fabel, waarin we een al wat oudere en eenzame Chinese vrouw ontmoeten. Haar man vertrekt na het eten direct naar zijn werk, zij blijft alleen achter. Door zich te storten op het klaarmaken van eten voor de volgende maaltijd, weet ze haar eenzaamheid een plekje te geven. Als ze dumplings (Chinese gevulde deegballetjes) aan het maken is, komt een van de balletjes ineens tot leven. Hij ontwikkelt ogen, een neus, een mond, een rompje, armen en benen. De vrouw besluit voor hem te gaan zorgen; ze geeft hem te eten en knuffelt hem. Maar kleintjes worden na verloop van tijd groter, en dat geldt ook voor Dumpling. Hij wil graag met andere kinderen omgaan, en niet alleen maar met zijn moeder. Waar hij zijn onafhankelijkheid nastreeft, eist zijn moeder meer aandacht van hem. Als Dumpling op een dag thuiskomt met een vrouw die zich voorstelt als zijn verloofde, is voor moeder de maat vol en doet ze iets radicaals dat niet meer terug te draaien valt…

Elke moeder kan zich de emoties van de moeder in ‘Bao’ voorstellen; ze lijdt aan het ‘legenestsyndroom’ en het is een bitterzoete ervaring voor haar om te moeten constateren dat niets en niemand voor altijd klein en schattig blijft. Het verhaaltje is krachtig in al zijn eenvoud en door het te situeren in de Chinese immigrantengemeenschap in Canada, geeft Domee Shi zichzelf de mogelijkheid om uit te pakken met en gebruik te maken van de rijke Oosterse culinaire tradities. Haar eigen moeder fungeerde als ‘cultural consultant’ en zag erop toe dat het maken van de dumplings zo levensecht en authentiek mogelijk werd nagebootst. Zo blijft Pixar trouw aan de Chinese culturele tradities. De ‘twist’ op driekwart van de film kan voor sommige kijkers confronterend zijn; zeker omdat pas in het laatste kwart duidelijk wordt hoe de vork in de steel zit. Wie in het achterhoofd houdt dat dit een Pixar-productie is, kan zichzelf geruststellen.

‘Bao’ is, zoals we gewend zijn van de Pixar-shorts, slim bedacht, grappig en prachtig vormgegeven. Het is indrukwekkend hoe Domee Shi zo veel emoties in zo weinig minuten film weet te stoppen. Ze verbeeldt treffend hoe iemand tomeloos veel liefde kan stoppen in het bereiden van voedsel en hoe dat vervolgens als compensatie kan fungeren van een groot en pijnlijk gemis. De twist zet de gemoederen op scherp, maar geeft dit piepkleine filmpje wel zijn extra dimensie. Met ‘Bao’ serveert Pixar opnieuw een ‘voorafje’ dat net zo goed is als – of zo niet beter dan – de hoofdfilm.

Patricia Smagge

Waardering: 4

Bioscooprelease: 27 juni 2018
DVD- en blu-ray-release: 9 november 2018 (als extra op de DVD en blu-ray van ‘Incredibles 2’)