Depuis le jour (1987)

Recensie Depuis le jour (1987) CinemagazineRegie: Derek Jarman | 5 minuten | korte film, muziek, romantiek | Acteurs: Tilda Swinton, Aimée Delamain, Spencer Leigh

Als onderdeel van de omnibus-film ‘Aria’ (1987) heeft Brits filmmaker Derek Jarman de kortfilm ‘Depuis le jour’ gemaakt. Net als de andere regisseurs, waaronder Robert Altman en Jean-Luc Godard, had Jarman de opdracht om een kortfilm te schieten als ode aan een favoriete aria, in zijn geval de laatste akte van Gustave Charpentiers opera ‘Louise’ (1900). In niet veel langer dan vijf minuten toon Jarman zijn minimale visuele verbeeldingskracht.

Je ziet een operazangeres op leeftijd (Aimée Delamain) in een sprookjesachtige jurk mijmeren op de aria van Charpentier. Nog één keer brengt ze de aria ten tonele. Hoewel ze er verzwakt uitziet, gaat de oude vrouw volledig in het muziekstuk op. Aan de hand van gevoelsmatige montage zijn de beelden van Delamain vermengd met andersoortig filmmateriaal waarin een jonge versie van haar, gespeeld door een jonge Tilda Swinton, onder andere in slenterpas gelukzalig de camera inkijkt. De twee versies van de vrouw gaan geheel op in een herinnering aan de eerste dag van grote verliefdheid. Dit gevoel is zo sterk dat de oudere versie er licht van beeft. Zo zit ‘Depuis le jour’ vol aan impressies die meedeinen op romantische tonen van de aria.

Rustig kabbelt het dromerige ‘Depuis le jour’ voorbij dat met minimale achtergrond is geschoten. Het is alsof je een herinnering binnenloopt die op een droom lijkt. De kijker hoeft er verder weinig achter te zoeken. Laat je vooral meevoeren door de krachtige aria. Eenvoud siert Jarman. De Brit had altijd een sterk gevoel voor de kleine momenten waarin een diep verlangen zich uitdrukt, alsof een glinsterend stukje tijd een eeuwigheid duurt.

Roy van Landschoot

Waardering: 3

Speciale vertoning: Tilda Swinton Ongoing – Eye Filmmuseum, 28 september 2025 — 8 februari 2026