El olvido – Vergetelheid (2008)
Regie: Heddy Honigmann | 93 minuten | documentaire
Soms vergeet men wel eens dat we het in Nederland eigenlijk heel goed hebben. Iedereen klaagt en moppert en raakt gestrest door het drukke leven dat ze leiden. De documentaire ‘El olvido’ van Heddy Honigmann wil mensen niet alleen met de neus op de feiten drukken, maar wil ook een andere wereld laten zien. Een wereld waarin de mensen ook gelukkig zijn, maar een totaal ander leven hebben dan Nederlanders zich kunnen voorstellen. Laten we hopen dat de mensen uit Lima, die aan deze documentaire hebben meegewerkt, maar nooit in vergetelheid zullen raken.
Heddy laat obers, winkeliers, zwervers, schoenpoetsers en straatartiesten aan het woord. Zij vertellen hun verhaal over hún stad, Lima, de vergeten stad. Zij vertellen over hun leven en over hoe ze zich dienstbaar opstellen tegenover de politiek, terwijl de politiek hen alleen maar ellende heeft gebracht. Ze vertellen over hun dagelijkse leven, dat bestaat uit jongleren of acrobatische trucs uitvoeren op straat. Grote (politieke) crisissen en wereldschokkende gebeurtenissen komen niet aan bod. Persoonlijke verhalen en problemen daarentegen des te meer. Toch wordt het niet neergezet als één grote ellende. De personen uit deze documentaire zijn wel gelukkig. Ze zijn gelukkig met wat ze hebben. Een vrouw die samen met haar moeder en zoontje in een krot woont, gescheiden is van haar man, en geen geld heeft om rond te komen, is tóch gelukkig omdat ze samenleeft met de mensen van wie ze houdt. Een moeder en haar drie dochters vertellen over de oudste dochter die de familie is verloren toen ze op straat werd aangereden door een auto. Deze emoties zijn echt en puur. Wat het meest aangrijpt is het verhaal van de jongen die op straat schoenen poetst. Hij gaat niet naar school, heeft geen wensen en geen dromen. Hij weet niet waar hij moet kijken als hem naar zijn dromen gevraagd wordt, maar de blik op zijn gezicht zegt genoeg. Gelukkig heeft Honigmann ervoor gekozen om de positieve kanten naar voren te laten komen en niet te veel te blijven hangen bij de politieke gebeurtenissen in Peru.
Of het nu komt omdat Heddy Honigmann zelf in Lima is geboren, of omdat ze, met haar ervaring, gewoon precies weet hoe je een aangrijpende documentaire moet maken, één ding is zeker: Na het zien van deze documentaire zal Peru nooit meer het vergeten land zijn. Het heeft nu een gezicht gekregen.
Eveliene Sanders
Waardering: 3.5
Bioscooprelease: 23 oktober 2008