Four Brothers (2005)
Regie: John Singleton | 109 minuten | actie, drama, misdaad | Acteurs: Mark Wahlberg, Tyrese Gibson, André Benjamin, Garret Hedlund, Terrence Howard, Josh Charles, Sofia Vergara, Fionulla Flanagan, Chiwetel Ejiofor, Taraji P. Henson, Barry Shabaka Henly, Jernard Burks, Kenneth Welsh, Tony Nappo
‘Four Brothers’ is een keiharde actiefilm: uiterst gewelddadig, boeiend, maar en af en toe wat onevenwichtig. Het sterkste punt is vreemd genoeg niet de actie. De film maakt vooral indruk, omdat de twee belangrijkste karakters levensecht neergezet worden door Wahlberg en Gibson. Nog overtuigender is de chemistry tussen deze twee acteurs.
Eén van de uitgangspunten was: vier broers die alleen in naam broers zijn, groeien tijdens het wreken van de dood van hun adoptiemoeder naar elkaar toe. Dat lukt bij Wahlberg en Gibson uitstekend, ondanks dat hun karakters nogal verschillen. Wahlberg als Bobby Mercer is streetwise, maar nogal dom en kent geen andere manier om problemen op te lossen dan geweld. Gibson als Angel Mercer vertrouwt op zijn intelligentie, hoewel hij er niet voor terugdeinst iemand af te knallen als dat nodig is. De twee andere broers hangen er een beetje bij. Garrett Hedlund als jongste wordt door de anderen in het verhaal niet serieus genomen en krijgt van het script ook weinig in handen. Bij de rol van André Benjamin past dat hij een buitenstaander is, want hij heeft wel een “normaal” leven met vrouw en kinderen.
Wat voor de film pleit, is dat de gevolgen van het geweld niet geromantiseerd worden. Als er echt geschoten wordt, vallen er ook echt doden. Toch zit ‘Four Brothers’ zo goed in elkaar, dat je meeleeft met de broers en het buitensporige geweld af en toe nog toejuicht ook. Bovendien zitten er een paar mooi verfilmde actiescènes in. Vooral de auto-achtervolging in een sneeuwstorm overtuigt.
Jammer is dat de film af en toe hopeloos uit de bocht vliegt. Tijdens de ultieme confrontatie midden op een bevroren meer (geweldige en originele locatie, daar niet van), denk je: hadden ze niet een geloofwaardiger plotwending kunnen verzinnen? Maar wellicht is het voor anderen wel acceptabel en het zou zonde zijn om er hier meer over te verraden. Regisseur Singleton combineerde in zijn debuut ‘Boyz N the Hood’ al uiterst realistische met uiterst sentimentele scènes. Ook ‘Four Brothers’ is af en toe tenenkrommend sentimenteel, bijvoorbeeld als de overleden moeder haar zoons in een soort flashbacks toespreekt.
Hoe dan ook: alleen al om de karakters en vertolkingen van Wahlberg en Gibson is ‘Four Brothers’ de moeite waard. Toch houd je het gevoel over, als je de bioscoop uitloopt, dat dit weliswaar een heel redelijke film is, maar dat hij de potentie had om een hele goede film te worden en dat het ergens is misgegaan.
Hugo Visser
Waardering: 3.5
Bioscooprelease: 13 oktober 2005