Futurama: The Beast with a Billion Backs (2008)

Regie: Peter Avanzino | 90 minuten | animatie | Originele stemmencast: Billy West, Katey Sagal, John Di Maggio, Tress MacNeille, Maurice LaMarche, Phil LaMarr, Lauren Tom, David Herman, Dan Castellaneta, David Cross, Stephen Hawking, Brittany Murphy

Intelligente animatie te over de afgelopen jaren, en ‘Futurama’ is maar één van de vele loten aan de boom. Deze met Emmy’s bekroonde – en in 2003 vrij abrupt gestopte – tv-serie van Simpsons-maker Matt Groening bevat als hoofdrolspelers onder andere de knullige Fry, de eenogige schone Leela, de paranoïde wetenschapper Farnsworth en de vloekende robot Bender, die in het New York van het jaar 3000 leven. Het hoofd van Richard Nixon is dan wereldleider, gekozen met één stem verschil; de voornaamste vrouwenstemmen zijn in handen van Katey Sagal (Peggy uit ‘Married with Children’) en Brittany Murphy.

De maatschappijkritische humor die wij kennen van The Simpsons – die in hun Movie ook al te maken kregen met barsten in de biosfeer – is zo mogelijk nog sterker aangezet in ‘Futurama’. ‘The Beast with a Billion Backs’ is alweer de derde speelfilm uit de Futurama-stal. Als parodie op religie en bezighouder voor kinderen is ‘The Beast’ zeker de moeite waard, maar de personages zijn niet zo aansprekend als in ‘The Simpsons’. Enige voorkennis is vereist; zo niet, dan vind je het waarschijnlijk nogal een rommeltje in ‘The Beast’ en de vele wezens die zich aandienen lijken eerder uit ‘Spongebob’ – die adhd-verspreider van Nickelodeon – te komen dan uit de koker van Groening & co., wat de film op zijn zachtst gezegd nogal druk maakt.

Tegelijkertijd bekruipt ons het gevoel dat de getoonde materie qua zwarte humor (Fry heeft bijvoorbeeld liefdesverdriet omdat zijn vriendin Colleen er vijf partners op nahoudt) en taalgebruik voor kinderen onder de twaalf te zwaar is, al is er op het gebied van ‘engheid’ ook weer geen man overboord – er worden hoogstens wat wezentjes door raketmotoren gecremeerd. De subject matter wordt voor volwassenen dan weer te gemakkelijk afgehandeld en dat maakt ‘Futurama: The Beast with a Billion Backs’ tot een vreemde eend in de animatiebijt: ideeën genoeg, maar geen goed beeld van de doelgroep.

Jan-Kees Verschuure