Interstella 5555: The 5tory of the 5ecret 5tar 5ystem (2003)

Regie: Kazuhisa Takenôchi | 68 minuten | animatie, musical | Originele stemmencast: Romanthony (zang), Daft Punk (muziek)

Met de film ‘Interstella 5555’ is een jongensdroom uitgekomen voor de twee Franse muzikanten van Daft Punk. De door hen bewonderde Japanse animatoren hebben speciaal voor de twee een anime gemaakt. Na het succes van de single ‘One more time’ die al was voorzien va een animatievideo, is nu de gehele tracklist van het album ‘Discovery’ bewerkt tot een film. De prent kent geen dialogen, maar vertelt het verhaal via de beelden en de muziek. Het resultaat is wat Daft Punk de eerste ‘housemusical’ noemt.

Het experiment is half geslaagd. Op enkele momenten sluiten de beelden perfect aan bij de muziek. Dit zijn de sterkste scènes uit de film, een symbiose van muziek en beeld dat elkaar prima aanvult. Helaas weet de productie deze lijn niet vast te houden. Vaak lijkt het alsof er de verkeerde muziek bij de verkeerde beelden is gemonteerd. Niet synchroon bewegende beelden bij de zang, drukke muziek bij rustige momenten…soms lijkt het niet te kloppen. Bovendien komen de vervormde, elektronische stemmen bevreemdend over bij enkele passages. Vooral omdat er later in de film met normale stem gezongen wordt, niet bewerkt met elektronica.

De animatie is erg mooi. De film heeft een jaren 70 uitstraling meegekregen. Typische kapsels uit die tijd, kitscherig kleurgebruik en elektrische bliepjes: alles lijkt zo uit een vorig decennium te zijn gekomen. Gedeeltelijk past deze setting bij de muziek van de Franse muzikanten, aan de andere kant lijkt het alsof de muziek misplaatst overkomt. Deze vreemde spagaat blijft de hele prent houden. Uiteindelijk is de film vooral aan te raden aan liefhebbers van de muziek van Daft Punk en anime.

Frank v.d. Ven