Koningen van Mulberrystraat – Kings of Mulberry Street (2019)

Regie: Judy Naidoo | 90 minuten | komedie, familie | Acteurs: Aaqil Hoosen, Shaan Nathoo, Amith Sing, Neville Pillay, Keshan Chetty, Chris Forrest, Rizelle Januk, Thiru Naidoo, Kogie Naidoo, Kimberly Arthur, Hamish Kyd

Judy Naidoo groeide in de jaren tachtig op in de stad Verulam, ten noorden van Durban. Durban is een stad die opgebouwd werd door contractwerkers die vanuit India naar Zuid-Afrika waren gekomen om te werken en er vervolgens zijn blijven plakken. Haar jeugd in het Verulam van de jaren tachtig gebruikt Naidoo – onder de fictieve naam Sugarhill District – als decor voor haar jeugdfilm ‘Koningen van Mulberrystraat’ (‘Kings of Mullberry Street’) (2019), haar tweede speelfilm na de thriller ‘Hatchet Hour’ uit 2016. Een film bovendien die ze niet alleen regisseerde, maar ook schreef en produceerde. Naidoo werd geïnspireerd om uit haar eigen ervaringen te putten door een docent die haar tijdens een filmopleiding in New York aanmoedigde haar eigen verhalen te vertellen. “Hij benadrukte hoe belangrijk het was om verhalen te bedenken die dicht bij me staan. Op de lange vlucht terug naar huis begon het verhaal van ‘Kings of Mullberry Street’ op te borrelen en vorm te krijgen. Ik bedacht de personages Ticky en Baboo, die grotendeels geïnspireerd zijn op de vreemde en knotsgekke kinderen die ik me herinnerde uit mijn jeugd. En aangezien ik zelf ook wat merkwaardige trekjes heb, kan ik me uitstekend met hen identificeren!”

‘Koningen van Mulberrystraat’ volgt twee jonge, compleet verschillende Indiase jongens die besluiten de handen ineen te slaan om af te rekenen met een vervelende plaatselijke crimineel. Ticky Chetty (Aaqil Hoosen) is een wereldwijs boefje, een energieke spring-in-het-veld die dol is op Bollywood-films en zijn helden met veel passie en plezier imiteert. Ticky is van eenvoudige komaf en woont samen met zijn ouders (Thiru Naidoo en Rizelle Januk), zusjes en oma (Kogie Naidoo). Zijn nieuwe buurjongen, Harold ‘Badoo’ Singh (Shaan Natoo), heeft een heel andere achtergrond. Hij is vanuit Johannesburg naar Sugarhill District verhuisd omdat zijn vader Dev (Amith Sing) zijn baan als journalist is kwijtgeraakt. Wat er met zijn moeder gebeurd is, wordt niet helemaal duidelijk maar het is duidelijk dat de Singhs een flinke stap terug hebben moeten doen. Terwijl zijn vader de hele dag aan het werk is, zit Badoo thuis (totdat de schoolvakantie is afgelopen). Het duurt niet lang of Ticky zoekt contact met zijn nieuwe buurjongen. Want ondanks hun verschillende achtergronden, blijken de jongens elkaar te vinden in hun levendige fantasie. Ook hebben ze allebei een hekel aan Raja (Neville Pillay), een crimineel die de buurt in zijn greep houdt. Zo pakt hij Badoo’s fiets af en laat hij Ticky’s vader Reggie vervelende klusjes doen voor een hongerloontje. Als ze ontdekken dat Raja Reggy als drugskoerier wil inzetten, verzinnen ze een plan om voor eens en voor altijd van Raja af te zijn.

Judy Naidoo maakte een kleurrijke, vrolijke film waarin ze een ode brengt aan haar eigen jeugdherinneringen. Behalve aan haar vroegere woonplaats en zijn bonte gezelschap aan inwoners, is ‘Koningen van Mulberrystraat’ ook een lofdicht op de films uit haar jeugd en de bijbehorende filmsterren (onder anderen Amitabh Bachchan, Rajinikanth en Sridevi). Subtiliteit is in deze film ver te zoeken: vooral de volwassen personages zijn karikaturaal en over de top. Crimineel Raja is bijvoorbeeld een opgewonden standje met een gouden tand die de inwoners van Sugarhill District chanteert en kleine kinderen hun fiets afpakt. Zijn sidekick is een gigantisch grote dommekracht met de naam Size (Keshan Chetty). Reggie is een man zonder ruggengraat, die zich laat afschepen met een paar rotcenten en dat vervolgens aan zijn vrouw niet kan of wil verklaren. De kinderen beleven weliswaar spannende avonturen (al kun je je afvragen of drugs, wapens en agressie voor de jeugdige doelgroep niet al te heftig zijn), maar echt sympathiek zijn ze niet. Badoo is veelal sikkeneurig en druktemaker Ticky is ronduit vervelend. Zelfs in de bioscoop springt hij nog op en neer om zijn helden na te doen. ‘Koningen van Mulberrystraat’ kijkt prima weg en is kleurrijk en levendig. Aan de andere kant is de film zo lawaaierig, druk en vol (en dus vermoeiend) dat de speelduur van negentig minuten meer dan voldoende is.

Patricia Smagge

Waardering: 2.5