Krazy House (2024)

Regie: Steffen Haars, Flip van der Kuil | 86 minuten | komedie, horror | Acteurs: Nick Frost, Alicia Silverstone, Jan Bijvoet, Gaite Jansen, Walt Klink, Chris Peters, Matti Stooker, Kevin Connolly, John Jones, Jacob Derwig, Victoria Koblenko, Gregory Shapiro, Lolu Ajayi, Jaap Hilhorst, Jules Seegers, Olly

‘Krazy House’ is het type film dat je als kijker sprakeloos achterlaat. Zo’n beetje alle genres komen in de 90 minuten durende film aan bod. Het verhaal is een mengeling van actie, drama, fantasie, horror, romantiek en dat allemaal omringd door een dikke laag gitzwarte komedie. De film is niet bang om te choqueren en lijkt er op bepaalde momenten zelfs op uit te zijn om een reactie uit te lokken.

Dat ‘Krazy House’ uit de koker van het Nederlandse regie- en schrijfduo Steffen Haars en Flip van der Kuil komt mag dan ook geen verrassing heten. Met hun televisieserie “New Kids” (en de twee latere bioscoopfilms) wist het paar het Nederlandse medialandschap door middel van grove humor en rauwe geweldsuitbarstingen aardig op te schudden en een schare aan toegewijde fans én verbolgen critici op te bouwen. Met ‘Krazy House’ doen de filmmakers ditmaal een gooi naar het buitenland. Hoewel de film is opgenomen in Amsterdam, beleefde hij zijn première op het Sundance Film Festival in Amerika, en speelt niemand minder dan de Britse komiek Nick Frost de hoofdrol.

‘Krazy House’ speelt zich af rond 1990 (het einde van de Koude Oorlog), en focust zich rondom de christelijke huisman en allemansvriend Bernie (Frost) en zijn ‘perfecte’ familie, bestaande uit echtgenote Eva (Alicia Silverstone), dochter Sarah (Gaite Jansen) en zoon Adam (Walt Klink). Hun rustige leventje wordt echter verstoord door de komst van een groep Russische klusjesmannen, onder leiding van de psychopathische Piotr (Jan Bijvoet), die ongevraagd hun woning beginnen te verbouwen. Gaandeweg wurmen de Russen zich steeds verder in het huishouden van het gezin, waarna ze praktisch een onderdeel van de familie worden. De goedaardige Bernie wordt ondertussen tot waanzin gedreven, met een onverwachte transformatie tot gevolg.

De nieuwe film van regisseurs Steffen Haars en Flip van der Kuil is een onverbloemde parodie op/eerbetoon aan de vele Amerikaanse sitcoms van eind vorige eeuw (denk aan ‘All in the Family’, ‘One Day at a Time’ en ‘Married… with Children’). Problemen in het huwelijk, puberende dochters, een trouwe huishond, catchphrases en een immer aanwezige lachband: in het eerste halfuur van ‘Krazy House’ komen alle bekende sitcomingrediënten even langs. Juist omdat de formule van de klassieke sitcom zo voorspelbaar is (zo’n beetje alle elementen zijn inmiddels vervallen tot clichés), laat het verloop van de film zich in eerste instantie makkelijk raden. De grappen zijn vaak flauw en uitgekauwd en de lachband werkt vaker wel dan niet op de zenuwen. Zodoende trekt het eerste halfuur van de film in een traag tempo voorbij.

Maar dan gebeurt er iets onverwachts: de film komt in een eigenzinnige en vaak buitensporige stroomversnelling terecht. Heilige huisjes uit het traditionele, christelijke deel van de Verenigde Staten worden in rap tempo omver geworpen. Taboes worden zonder enige terughoudendheid op tafel geplaatst. En dan is er de goedlachse Bernie, wiens geloof altijd een baken van hoop was, maar die ineens wordt geconfronteerd met onzekerheid en angst binnen zijn meest geliefde plek: zijn huis. Bernie ontpopt zich tot maniak (nog licht uitgedrukt) en blijkt een waardige tegenstander voor de parasitaire klusjesmannen die zijn huis zijn geïnfiltreerd. Met grof geweld worden alle sitcomprincipes alvorens aan gort geslagen. Wat resteert is een doldwaze genremix van uitersten, die best wel eens de potentie heeft om uit te groeien tot culthit.

‘Krazy House’ valt tot dusver echter in de “love it or hate it” categorie, waarbij zowel critici als kijkers gemengd reageren. Liefhebbers duiden op de gewaagdheid van de film, terwijl tegenstanders furieus naar de losbandigheid (en ook zeker het geweld) wijzen. Er valt voor beide groepen iets te zeggen. En toch is het moeilijk om originaliteit zomaar de rug toe te keren. Films zoals ‘Krazy House’ passeren namelijk niet zomaar elke dag. Er zit overduidelijk moeite en creativiteit in deze film verwerkt. Is de film immuun voor kritiek? Zeker niet. Maar de film zomaar afschrijven is wel héél gemakzuchtig.

Len Karstens

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 16 mei 2024
VOD-release: 30 oktober 2024 (Prime Video)