Marley & Me: The Puppy Years (2011)

Regie: Michael Damian | 86 minuten | komedie, familie | Acteurs: Travis Turner, Donnelly Rhodes, Merrilyn Gann, Chelah Horsdal, Sydney Imbeau, Alex Zahara, Christopher Goodman, Ryan Grantham, Gordon Grice, Geoff Gustafson, Jarod Joseph, Lauren Lavoie, Eduardo Noda, Julia Rhodes, Grayson Russell, Lee Tockar, Ron War, Marie West

In 2009 vielen hordes filmfans terecht voor de schattige, maar oh zo ondeugende labrador Marley, genoemd naar de bekende reggaezanger – naar Bob luisterde ie niet – in de film ‘Marley & Me’ (2008). Marley was onderdeel van het gezin van Jennifer en John Grogan (Jennifer Aniston en Owen Wilson) en deelde daar lief en leed mee. ‘Marley and Me’ werkte als film, omdat het een realistisch beeld schepte van een doorsnee gezin. Problemen werden niet onder het (door Marley kapot geknauwde) vloerkleed geschoven om het idyllische Hollywoodplaatje vol te houden en daarmee werden Jenny en John mensen van vlees en bloed. Marley was eigenlijk de meest lastige hond die er op aarde rondliep, maar dat ze toch van hem hielden, dat was best te begrijpen. Met Marley op een puppycursus liep al gauw op een ramp uit: de streng uitziende leidster stuurde het echtpaar plus hond binnen een kwartier al de laan uit. ‘Marley & Me’ was gebaseerd op de bestseller van John Grogan en de film toonde een mooi afgerond verhaal. Desondanks kwam er een paar jaar later iemand op het onzalige idee om een vervolg te maken op ‘Marley & Me’. Okay, het is weliswaar niet echt een vervolg, want het speelt zich af in de puppyperiode van Marley, maar voor een verhaal dat zo compleet was als ‘Marley & Me’ is welke toevoeging dan ook bij voorbaat al zinloos.

‘Marley & Me: The Puppy Years’ speelt zich af tijdens een logeerpartijtje van “‘s werelds vreselijkste hond” bij Carol, de zus van John. John en Jenny hebben ieder een meerdaagse cursus en omdat het zomervakantie is, is Bodi, Carols zoon en dus het neefje van de Grogans, prima in staat om op Marley te passen. Carol zelf moet voor haar werk weg, dus Bodi én Marley logeren op hun beurt weer bij opa, Fred Grogan, die er een strikt, bijna militair, regime op nahoudt en dus niet meteen de aangewezen persoon lijkt voor het gezelschap houden van een tiener. Bodi’s probleem (volgens zijn moeder en opa) is dat hij geen verantwoordelijkheidsgevoel kent, maar eerlijk gezegd komt dat helemaal niet uit de verf en gedraagt Bodi zich als een doorsnee puber. Ook Marley lijkt totaal niet op de onhandelbare, alles om zich heen als voedsel beschouwende labradorpup die we uit de eerste kennen. Eigenlijk slaat deze hond alleen op tilt als hij een kat ziet… En tot overmaat van ramp is het grote doel van de film om Marley samen met twee andere labradorpups mee te laten doen aan een behendigheidswedstrijd. Marley! De hond die weg werd gestuurd bij puppytraining!

Ook wanneer je moeite doet de film los te zien van de eerste film, valt er maar weinig te genieten. Zelfs de doelgroep (kinderen die ook van de ‘Buddies’ films van Disney houden) zal zich snel vervelen. Er wordt te vaak een beroep gedaan op de rekbaarheid van de grenzen van het geloofwaardige, zoals bij het kunstgebit van opa Fred. Daarbij komt nog dat er werkelijk abominabel geschreven rollen van de boeven in de plot toegevoegd zijn: een met een onovertuigend Duits accent pratende dierenbeul die de titelhouder is van de behendigheidswedstrijd. Hij houdt zijn Doberman Pincherpups in bedwang met halsbanden waarmee hij ze een stroomstoot kan geven. En niet te vergeten de slecht geschreven dialogen van zowel de mensen als de dieren. U leest het goed: de dieren. Marley kan in deze film namelijk – op zijn ‘Buddies’ praten. De uitspraken van de dieren voegen helemaal niets toe aan het verhaal. Voorbeeld: Fuchsia, de meisjeshond in Marleys team, roept: “Oh, ik heb een nagel gebroken!” Geen kind gelooft dat een hond zich daar druk om maakt.

‘Marley & Me: The Puppy Years’ is zo’n film die eigenlijk niet gemaakt had mogen worden. Alleen kijken als je een thema-avond “volstrekt overbodige films” houdt. En dan nog mag ie onderop de stapel DVD’s. Vermijd deze film.

Monica Meijer