Mondomanila – Mondomanila, or: How I Fixed My Hair After a Rather Long Journey (2012)

Regie: Khavn | 75 minuten | komedie, drama, musical | Acteurs: Tim Mabalot, Marife Necesito, Palito Alex Tiglao

‘Let’s go to Mondomanila’ klinkt het tijdens het intro. Een bijna zwoele zangstem bejubeld de stad alsof het hier om het romantische hart van de wereld gaat. Maar uiteraard biedt Manila alles behalve de romance van steden als Parijs of Londen. De cynische toon is gezet. Helemaal na de aankondiging van een dakloze dwerg die de stad achter hem presenteert alsof zich ieder moment een circusact van wereldformaat zal aandoen. ‘Wat je gaat zien is gevaarlijk, gruwelijk, griezelig, misselijkmakend en angstaanjagend. Dit materiaal is niet eerder vertoond en probeer het thuis niet na te doen’. De toon lijkt vrolijk, spannend en veelbelovend. Maar het is niet meer dan de invalshoek die filmmaker Khavn De La Cruz heeft gekozen om een van de meest rauwe, armzalige en beestachtige plekken ter wereld in een film te vangen. En de definitie van ‘film’ is daarbij een breed begrip. Want ‘Mondomanila’ is een videoclip, een documentaire, een musical, een visueel kunstwerk. Vertellend, maar zonder verhaallijn.

‘Mondomanila’ draait dus om het leven in de sloppenwijken van een derdewereldstad. Een thema dat al vaak centraal stond in andere films, maar waarschijnlijk niet eerder zo ongemakkelijk feestelijk werd belicht. Deze prent laat zien hoe Tony D, een Filipijns straatschoffie, samen met zijn drugs- en seksverslaafde vrienden het leven ‘viert’. Oftewel de harde realiteit probeert te verdringen met praktijken van ranzige en onmenselijke aard. Want ‘de rijke viezeriken’ ontnemen hen alles. Tony D vormt met bingoverslaafde Lovely Loanshark, de eenarmige rapper Ogo X, ganzenneuker Dugyot, kroepoekverkoper Mutya, punker Patotok en de homofiele Naty op z’n zachts gezegd een curieus gezelschap.

Het is opletten geblazen bij ‘Mondomanila’. Niet eens zozeer vanwege de inhoud, maar meer vanwege de onrustige vorm die verre van eenduidig is. ‘Mondomanila’ bevat film noir, realistisch ogende nieuwsreportages, maar ook de digitale effecten die je aantreft in videoclips op MTV. Waar nodig wordt er direct plaatsgemaakt voor een reclamespot die het altijd lekkere, plas en poep bevattende, drinkwater van Manila aanprijst. Wederom cynisme, maar ook absurdisme ten top. De aanwezige, pompende muziek ondersteunt deze zintuiglijke en bizarre sneltreinvaart.

‘Mondomanila, or: How I Fixed My Hair After a Rather Long Journey’ ging in 2012, tijdens het Internationale Film Festival van Rotterdam (IFFR) in wereldpremière en kostte volgens maatstaven van Khavn De La Cruz opvallend veel tijd om te maken. De afgelopen jaren maakte De La Cruz bijvoorbeeld ruim honderd kortere en langere films.

‘Mondomanila’ is geen hap-slik-weg film, en is dan ook op vele manieren interpretabel. Het gaat om een kunstwerk dat voor ieder individu een andere waarde zal hebben maar in dit geval niet geschikt zal zijn voor een breed publiek.

Tjeerd Kooistra

‘Mondomanila’ verschijnt maandag 27 augustus 2012 op DVD.