Mukhsin (2006)

Regie: Yasmin Ahmad | 94 minuten | drama, komedie, romantiek | Acteurs: Sharifah Aryana Syed Zainal Rashid, Mohd Syafie bin Naswip, Sharifah Aleya Syed Zainal Rashid, Irwan Iskandar bin Abidin, Adibah Noor

Na ‘Rabun’, ‘Sepet’ en ‘Gubra’, waarin regisseuse Yasmin Ahmad verschillende maatschappelijke problemen in Maleisië onder de aandacht brengt, slaat zij met haar vierde film ‘Mukshin’ een andere weg in. Geïnspireerd door het gedicht ‘First Love’ van de Poolse dichteres Wislawa Szymborska schreef zij het script over haar eerste grote liefde. Geheel in de stijl van haar eerdere films put zij nu ook weer uit eigen ervaringen en staan familieleden weer model voor de diverse personages in haar film. Dat zij niet uit een doorsnee Maleisisch gezin komt en haar ouders een andere levensstijl erop nahouden, komt uitgebreid terug in de film.

Gelukkig maar, want anders zou het een saaie film geweest zijn. De jeugdige liefdesgeschiedenis wordt nu op luchtige wijze aan de kijker getoond. De herkenbaarheid is groot en zorgt ervoor dat je snel in de film zit. Op slimme wijze wordt drama, romantiek en humor afgewisseld.

Sharifah Aryana Syed Zainal Rashid en Mohd Syafie bin Naswip spelen op overtuigende wijze de rollen van respectievelijk de tienjarige Orked en twaalfjarige Mukhsin. Gesteund door degelijk acteerwerk van Irwan Iskandar bin Abidin en Sharifah Aleya Syed Zainal Rashid als de ouders Pak Atan en Mak Inom is de cast van het naar Maleisische maatstaven vreemde gezin compleet. Van de overige acteurs vallen alleen nog in positieve zin de acteerprestaties van Adibah Noor op. Als dienstmeid Kak Yam is zij de spil binnen het gezin.

Muziek speelt een belangrijke rol in de film. Uiteenlopend van “Ne Me Quitte Pas” van Jacques Brel tot “Hujan” dat door de vader Yasmin Ahmad is geschreven: het zit allemaal naadloos verweven in ‘Mukhsin’.

Minpunten zijn de soms wat vreemde montage en shots, die dan weer te lang of juist te kort duren, waardoor je als kijker even de aandacht verliest. Naarmate de film vordert, verdwijnen ook de verrassingen. De voorspelbaarheid van het verloop neemt toe en het eind laat zich wel raden.

‘Mukhsin’ is net als een eerste liefde, het is niet het beste dat je ooit is overkomen, maar het zal je altijd bij blijven.

Lodi Meijer