No End – Senza fine (2009)

Regie: Roberto Cuzzillo | 75 minuten | drama | Acteurs: Cristina Serafini, Irene Ivaldi, Margherita Fumero, Simona Nasi, Lalli, Marcella Enrico

In 2010 kwam de Amerikaanse film ‘The Kids Are All Right’ uit, een film die ging over een lesbisch stel met kinderen. De film van Lisa Cholodenko kreeg veel aandacht, lovende recensies en werd genomineerd voor vele prijzen. Een jaar eerder werd de Italiaanse film ‘Senza Fine’ oftewel ‘No End ‘ gemaakt, ook over een lesbisch koppel met een kinderwens. Maar deze film is een stuk minder luchtig dan de eerdergenoemde en mikt op een veel kleiner publiek. In ‘No End’ draait het om het gelukkige stel Giulia en Chiara dat graag een gezinnetje wil stichten. Maar net wanneer Giulia en Chiara hun wens binnen handbereik hebben, ontdekt Chiara een knobbeltje in haar borst, waardoor hun toekomst samen er ineens een stuk minder rooskleurig uitziet.

Roberto Cuzzulli is bij ‘No End’ verantwoordelijk voor onder andere de regie, het verhaal en de montage. Het verhaal van deze film wordt niet zozeer door middel van lange dialogen verteld maar meer door beelden, blikken en muziek. Deze subtiliteit zou makkelijk op de zenuwen kunnen gaan werken, maar in deze film wordt het erg goed gedaan. Cuzzulli weet het verhaal met weinig woorden toch prima over te brengen. De hele film is prachtig geschoten en duidelijk met veel oog voor detail gemaakt. Elk shot is een plaatje en het is soms net of je naar een fotoreportage zit te kijken. Er wordt erg dicht op de huid gefilmd waardoor de film erg persoonlijk aanvoelt, terwijl hij op andere momenten ook weer afstand neemt, zodat het nergens beklemmend aan gaat voelen.

De hoofdrolspeelsters weten veel over te brengen met weinig tekst, maar vooral dankzij veel stiltes en blikken. Vooral Irene Ivaldi die Chiara speelt brengt erg subtiel en daarom ook erg geloofwaardig in beeld hoe het is om de diagnose kanker te krijgen en hoe zwaar het haar valt om dat nieuws aan haar partner te vertellen. Echt grote klasse. Ook de relatie tussen de twee vrouwen is erg mooi in beeld gebracht. Bijzonder is dat er alleen maar vrouwen te zien zijn in deze film op een piepkleine bijrol van een jongetje na.

‘No End’ is een mooie, duidelijk met veel liefde gemaakte film die niet gemaakt is voor het grote publiek, maar die zeker op waarde geschat zal worden door liefhebbers van filmhuisfilms.

Sylvia Bakker