Opus Dei & The Da Vinci Code (2006)

Regie: Jeremy Jeffs | 119 minuten | documentaire | Met: Mark Dowd, Bobby Boone, Silas Agbim, Lynn Frank, John Allen, Jack Valero, Paul Nagy, Benedicte Nagy, Adrienne Treleaven, Eileen Cole, Mgr. Vladimir Felzmann, Mgr. Flavio Capucci, Tammy DiNicola, Dianne DiNicola, Art Thelan, Brian Parker, Father Gerard Sheehan, Father Ian Dickie, Cardinal Cormac Murphy-O’Connor, Kenneth L. Woodward, St. Josemaría Escrivá

Wat er nog ontbrak aan het rijtje documentaires over de materie in het Dan Brown boek ‘The Da Vinci Code’ was er eentje over het Opus Dei. In het boek en de film wordt deze mysterieuze organisatie binnen de katholieke kerk gezien als dubieus en kwaadaardig. In de docu’s ‘Secrets of the Code’ (2006) en ‘Beyond the Da Vinci Code’ (2006) zaten wel een paar Opus Dei vertegenwoordigers, maar dat was erg kort. In deze documentaire neemt de Britse Mark Dowd een kijkje binnen de religieuze organisatie. De voormalig katholieke broeder en journalist bezocht voor zijn onderzoek Opus Dei locaties in de VS en Europa.

Opus Dei betekent Werk van God. In 1982 werd het Opus Dei door paus Johannes Paulus II verheven tot personele prelatuur van de katholieke Kerk. Leden van het Opus Dei wijden zichzelf aan heiligheid in hun werk en het alledaagse leven. Het tegenovergestelde van wat secularisten zouden willen. Door een aantal zaken (onder andere uit het boek ‘The Da Vinci Code’) heeft het Opus Dei een schimmige reputatie gekregen. Deze geruchten legt Dowd voor aan een aantal Opus Dei leiders en leden. Dingen als de monnik Silas, het vermogen van het Opus Dei, het New York hoofdkwartier The Tower of Power, de zaligverklaring van de Stichter Josemaría Escrivá, rekrutering, indoctrinatie, geheimzinnigheid, lichamelijke versterving (zelfopgelegde vormen van lijden), verschillen tussen mannelijke en vrouwelijke leden enzovoort.

Maar verwacht geen onthullende interviews of indrukwekkende uitspraken. Dowd stelt niet echt gedurfde vragen, soms vraagt hij niet door waar het zou moeten. In de acht extra interviews kom je wel iets meer te weten. Bijna alles geschiedt met toestemming van de leden. Er zijn interviews met een aantal leden en hun verschillende rangen zoals numerairs en surnumerairs. Een vrouwelijke surnumerair (celibate leden die in een Opus Dei centrum wonen) vertelt vol passie over haar geloof. Jack Valero, de directeur van het Opus Dei krijg je veel te zien. Hij verwelkomt de publiciteit die het boek voor zijn organisatie heeft gegenereerd. De andere kant wordt ook belicht. Een Amerikaanse moeder van een ex-numerair richtte ODAN (Opus Dei Awareness Network) op, een non-profit organisatie voor het verschaffen van informatie en steun voor ex-leden die negatieve ervaringen hebben gehad met het Opus Dei. Dochter en moeder worden wel geïnterviewd maar eigenlijk zou je nog meer details willen horen over haar ervaringen.

Sensationeel is deze documentaire dus niet echt, maar wel informatief. Je krijgt een tot nog toe unieke kijk in de wereld van het Opus Dei. Maar het is niet zo alsof we een lid langdurig volgen in zijn doen en laten. Of dat we echt inzage krijgen in het rekruteringsproces. Als je nieuwsgierig naar het Opus Dei bent na het lezen of zien van ‘The Da Vinci Code’, dan houdt deze documentaire zich aanbevolen.

Sarita Koendjbiharie