Rise of the Footsoldier (2007)
Regie: Julian Gilbey | 114 minuten | actie | Acteurs: Ricci Harnett, Terry Stone, Craig Fairbrass, Roland Manookian, Coralie Rose, Neil Maskell, Billy Murray, Ian Virgo, Kierston Wareing, Patrick Regis, Lara Belmont, Emily Beecham, Frank Harper, Jason Maza, Mark Killeen
‘Based on a true story’ verschijnt aan het begin van ‘Rise of the Footsoldier’ in beeld. De film is gebaseerd op een reeks gebeurtenissen in de onderwereld van de Britse streek Essex, die er midden jaren negentig toe leidden dat drie figuren uit de misdaadscene in de val werden gelokt en vervolgens werden doodgeschoten in hun Range Rover.
Sinds Guy Ritchie in 1998 met ‘Lock, Stock and Two Smoking Barrels’ op de proppen kwam, is het in Groot-Brittannië helemaal hip om de georganiseerde misdaad op gelikte wijze in beeld te brengen. Een kleine greep uit het aanbod: ‘Essex Boys’ (uit 2000, gebaseerd op dezelfde moordpartij als deze film), ‘Layer Cake’ (2004), ‘The Business’ (2005) en nu dus ook ‘Rise of the Footsoldier’.
In deze film volgen we het vreemdgaande, mishandelende gezinshoofd Carlton Leach. Niet een bijster sympathiek personage met wie je een kleine twee uur dient mee te leven. Leach vult zijn tijd met het rellen met z’n voetbalmaatjes, tot een hakbijl in zijn hoofd hem het nut van zijn favoriete tijdverdrijf nog eens doet overdenken.
Onze ‘held’ besluit zijn temperament voor de goede zaak in te zetten en begint een nieuw leven als uitsmijter. Hij doet zijn voordeel met de dan net opkomende ravescene en werkt zich via de handel in xtc omhoog in de drugswereld.
Hoge bomen vangen veel wind, dus ook Carlton Leach ondervindt meer en meer last van concurrerende gangs. Dat de concurrentie in het misdaadwereldje moordend is, blijkt als drie vrienden van Leach doodgeschoten in hun Range Rover in een bos worden teruggevonden.
Leach was hier niet direct bij betrokken en het hoofdpersonage komt in het laatste deel van de film dan ook nauwelijks meer aan bod. In plaats daarvan besluit regisseur Jillian Gilbey ons te vervelen met een reconstructie van de moordpartij, die nooit is opgelost. Het levert een traag en saai einde op van een verder rommelige productie.
Ruzies tussen de criminele bendes in de film missen de humor van Ritchie, maar zijn door alle scheldkanonnades onmogelijk serieus te nemen. Het woord ‘cunt’ en alle creatieve variaties erop (“f*cking cunt!”) vliegt je in iedere scène om de oren. Alle personages beschikken over twee gezichtsuitdrukkingen; een boze en een domme blik. De geluidseffecten die gebruikt worden om het vele slaan en schoppen kracht bij te zetten, bezorgen de makers van de meest foute kungfufilm nog plaatsvervangende schaamte.
Regisseur Gilby leek voor ‘Rise of the Footsoldier’ niet te kunnen beslissen tussen een lichtvoetige gangsterfilm met een dosis humor of een bloedserieus misdaadepos. Het eindresultaat komt op beide fronten niet goed uit de verf. Het levert een oppervlakkige gangsterfilm op, die enkel de die hard-fans van dit Britse subgenre zal aanspreken.
Wouter Westerhof