The 39th Battalion – Kokoda (2006)

Regie: Alister Grierson | 92 minuten | drama, oorlog | Acteurs: Jack Finsterer, Travis McMahon, Simon Stone, Luke Ford, Tom Budge, Steve Le Marquand, Angus Sampson, Christopher Baker, Ewen Leslie, Ben Barrack, Shane Bourne, William McInnes, Darren Taylor, Lucas Stibbard, Jeffey Gunn

Van juli tot november 1942 waren er verschillende gevechten tussen het Australisch en Japans leger om het ‘Kokoda-pad’ te Nieuw-Guinea. De Japanse verovering van het pad zou tot de invasie van Australië hebben geleid. Dit gebied is één van de meest geïsoleerde ter wereld met hoogteverschillen van meer dan 2200 meter. De dagen zijn er vochtige en warm en de nachten ijskoud. Omdat het pad alleen lopend begaanbaar was, ontstonden er grote logistieke problemen en kwamen ziektes als malaria ook veelvuldig voor.

Wanneer Australië aangevallen dreigt te worden door het Keizerlijke Japanse leger lijkt alleen het ‘Kokoda’ pad hen nog van de overwinning af te kunnen houden. Niet het Australisch leger, maar een groep vrijwilligers moet zien stand te houden tot een divisie van het Australisch leger hen komt aflossen. Een groepje soldaten op een vooruitgeschoven post wordt door het Japanse leger afgesloten van de rest en moeten zelf de weg naar hun kamp zien terug te vinden. Een overlevingsstrijd in de jungle volgt.

‘The 39th Battalion’ is een zeer realistische film. Het groepje soldaten wordt op de huid gevolgd tijdens hun tocht door de ondoordringbare jungle. De uitputting, angst en oplopende emoties tijdens de tocht dienen als uitgangspunt voor regisseur Alister Grierson. ‘The 39th Battalion’ mag dan wel realistisch zijn, erg aangrijpend wordt hij niet. De tocht in de jungle is erg mooi geschoten, maar de oorlog zelf komt helemaal niet uit de verf. Zo wordt er gesproken over 10.000 Japanners die op weg zijn om Australië te veroveren maar in de film krijg je meer het idee dat het er maximaal 25 zullen zijn geweest. Natuurlijk heb je in de jungle niet de ruimte om met zijn allen op een rij te lopen, maar de suggestie die wordt gewekt en de feiten die aan het begin van de film worden gepresenteerd komen niet geloofwaardig over.

Dat de Japanners geen lieverdjes waren in het Pacifische gebied mag duidelijk zijn, maar het ontbreken van elk greintje menselijkheid gaat misschien net iets te ver. Het is alleen maar goed om de gedane wreedheden te tonen om op deze manier de waanzin van een oorlog te laten zien maar ook mag nimmer worden vergeten dat de meeste Japanse soldaten ook gewoon werden opgeroepen voor het leger en uit hun gezin en familie werden weggerukt.

‘The 39th Battalion’ is een oorlogsfilm die anders is en in zekere zin ook wel interessant alleen ontbreekt het teveel aan echte emotie. Het is een film die zich een weg uit de jungle van de vele oorlogsfilms probeert te vechten, maar desondanks gedoemd is in het struikgewas te blijven hangen. Een leuk detail is dat er in de gehele film werkelijk geen enkele vrouw in beeld komt en er dus geen enkele romantische subplotjes doorgeworsteld hoeven te worden.

Meinte van Egmond