The Rose Tattoo (1955)

Regie: Daniel Mann | 117 minuten | drama, romantiek | Acteurs: Anna Magnani, Burt Lancaster, Marisa Pavan, Ben Cooper, Virginia Grey, Jo Van Fleet, Sandro Giglio, Mimi Aguglia, Florence Sundstrom, Albert Atkins, Larry Chance, Lewis Charles, Roger Gunderson, Jean Hart, George Humbert, Dorrit Kelton, May Lee, Augusta Merighi, Natalie Murray, Virgil Osborne, Margherita Pasquero, Rosa Rey, Rossana San Marco, Georgia Simmons, Zolya Talma, Fred Taylor, Roland Vildo, Hal B. Wallis, Tennessee Williams

Na haar overdonderende successen in Europa kon een carrière in Hollywood voor de Italiaanse Anna Magnani niet uitblijven. Na Luchino Visconti’s ‘Bellissima’ (1951) krijgt ze ook buitenlandse rollen aangeboden, zoals in Jean Renoir’s theatrale ‘The Golden Coach’. Echte wereldfaam kwam er voor Magnani met ‘The Rose Tattoo’ (1955) van Daniel Mann. Voor haar rol van Serafina Delle Rose, een Siciliaanse weduwe in Louisiana die na de dood van haar man de zin voor het leven kwijt is geraakt, sleepte ze zelfs een Oscar in de wacht. De rol werd op Magnani’s lijf geschreven door haar goede vriend, de befaamde toneelschrijver Tennessee Williams, nadat hij haar had gezien in ‘Roma, città aperta’ (1945). Magnani’s portret van een wat slonzige maar uiterst temperamentvolle vrouw was iets wat men in Hollywood nog nooit had gezien: gedurfd, intens en wars van ijdelheid. Magnani was zelf overigens de laatste die geloofde dat ze de Oscar zou kunnen winnen. Ze bleef weg van de ceremonie. Een verslaggever, die haar uit haar slaap belde om haar te feliciteren, had bijzonder veel moeite haar ervan te overtuigen dat ze echt had gewonnen. “You’re lying”, zou ze hebben gezegd. “If this is a joke, I’ll kill you!”

Serafina Delle Rose (Magnani) is ooit als importbruid uit Sicilië naar de VS gekomen voor een huwelijk met Rosario (Larry Chance), een knappe en stoere vrachtwagenchauffeur. Ze komt te wonen in het diepe zuiden van Amerika, in een dorpje vol Siciliaanse immigranten. Liefde maakt blind, en dat geldt zeker voor Serafina. Ze plaatst Rosario op een voetstuk en ziet daardoor niet dat hij een onbetrouwbaar sujet is, die haar bedriegt met andere vrouwen en zijn geld verdient met smokkelen. Wanneer in een hinderlaag van de politie zijn vrachtwagen van de weg raakt en in de brand vliegt, komt Rosario om in de vlammen. Serafina is ontroostbaar. Geheel tegen de regels van het katholieke geloof laat ze hem cremeren, zodat ze zijn as in een urn in huis kan zetten, als een soort heiligdom. Als haar tienerdochter Rosa (Marisa Pavan) verliefd wordt op de jonge matroos Jack (Ben Cooper), is het huis te klein. Geen enkele man kan immers tippen aan Rosario. Serafina kruipt in haar schulp en niets lijkt haar meer gelukkig te kunnen maken. Totdat ze een gerucht opvangt dat Rosario vreemd ging met de nachtclubdanseres Estelle Hohengarten (Virginia Grey). Eerst gelooft ze het uiteraard niet, maar ze begint toch te twijfelen. De onstuimige vrachtwagenchauffeur Alvaro Mangiacavallo (Burt Lancaster) reikt haar uiteindelijk de hand om uit haar diepe dal te komen.

‘The Rose Tattoo’ is duidelijk een verhaal van de hand van Tennessee Williams, wiens handelsmerk het conflict tussen illusie en werkelijkheid was. Serafina is zo blind van liefde voor Rosario dat ze niet inziet hoe slecht hij haar behandelt. Na zijn dood blijft alleen dat door haarzelf gecreëerde waanbeeld hangen. Dankzij de fantastische performance van Anna Magnani is het personage Serafina dynamisch en levensecht. Het is alleen jammer dat haar krachtige en temperamentvolle bijdrage wat wordt overschaduwd door de clownesk aandoende fratsen van Burt Lancaster. Waarschijnlijk was hij bang compleet over het hoofd te worden gezien naast Magnani en besloot hij maar zo lollig mogelijk te doen om nog een beetje op te vallen. Het had echter niet slechter uit kunnen pakken; zodra hij in beeld verschijnt (en dat is gelukkig pas halverwege de film voor het eerst) erger je je dood aan hem. Dat uitgerekend hij Serafina weer op kan fleuren is dan ook weinig geloofwaardig. De overige bijrolacteurs krijgen nauwelijks iets te doen, waardoor ze zich niet kunnen onderscheiden. Marisa Pavan (die een Oscarnominatie kreeg) is zeker niet slecht maar een beetje kleurloos als de vroegrijpe dochter Rosa en haar vriendje, gespeeld door Ben Cooper, komt wat onbenullig over. Een klasbak als Jo Van Fleet (die in datzelfde jaar een Oscar won voor haar rol in ‘East of Eden’) wordt weggestopt in een onbeduidende bijrol… Jammer.

De film ziet er desalniettemin beeldig uit, met dank aan de ijzersterke bijdrage van James Wong Howe die een en ander prachtig heeft gefotografeerd en daarvoor niet voor niets een Academy Award in de wacht sleepte. ‘The Rose Tattoo’ werd gedraaid in VistaVision, het befaamde widescreen systeem van Paramount. Behalve Magnani en Howe viel ook de uitstekende art-direction in de prijzen tijdens het jaarlijkse Oscargala. Nominaties waren er voor de kostuums (Edith Head), editing (Warren Low) en muziek (de legendarische Alex North). In de categorie beste film legde deze productie van Hal. B. Wallis het af tegen ‘Marty’ (1955). Dat ‘The Rose Tattoo’ zoveel prijzen in de wacht sleepte is deels terecht. Het verhaal van Tennessee Williams is intens en meeslepend. Maar de prent leunt wel erg sterk op de verpletterende performance van Anna Magnani, een van de beste actrices aller tijden. Regisseur Daniel Mann heeft dit verhaal dat van oorsprong een toneelstuk is, maar weinig eigen ‘smoel’ meegegeven. En dan is er nog die vreselijk vervelende bijdrage van Burt Lancaster.

Desondanks maakt deze film – of dan toch in ieder geval Anna Magnani – een overdonderende indruk. De tragische Serafina kruipt je onder de huid. Je kunt niet anders dan haar rouw, die door merg en been gaat, met haar mee te voelen. Je vraagt je alleen af wat ze in vredesnaam met die maffe clown moet…!

Patricia Smagge