Walking on Sunshine (2014)

Regie: Max Giwa, Dania Pasquini | 98 minuten | musical, romantiek | Acteurs: Hannah Arterton, Giulio Berruti, Annabel Scholey, Greg Wise, Leona Lewis, Katy Brand, Danny Kirrane, Giulio Corso

Oh die heerlijke jaren tachtig. Het decennium waarin Madonna een idool werd, je als jong tienermeisje nog verliefd kon staren naar de knapste helft van Wham! zonder te realiseren dat het écht nooit wat zou worden tussen jullie en wereldberoemde artiesten als Michael Jackson en Whitney Houston niet alleen nog in leven waren, maar ook hit na hit op hun naam schreven. Met successen als ‘Fame’, ‘Flashdance’ en ‘Dirty Dancing’ zijn de eighties ook de jaren waarin je niet stil kon blijven zitten in de bioscoop. Met musical ‘Walking on Sunshine’ brengt regisseursduo Max Giwa en Dania Pasquini (bekend van twee ‘StreetDance’ films) een passende ode aan die swingende jaren tachtig.

Het verhaal van ‘Walking on Sunshine’ is nog eenvoudiger dan wat het gemiddelde Bouquetreeksboek omvat: jonge twintiger Taylor (Hannah Arterton) vertrekt op uitnodiging van haar zus Maddie (Annabel Scholey, jammer dat Hannahs echte zus Gemma niet gestrikt is) voor een korte vakantie naar de Italiaanse kust. Een paar jaar geleden was Taylor hier ook al, en toen beleefde ze haar eerste (vakantie)liefde. Omdat ze toen op het punt stond aan haar universitaire studie te beginnen, heeft ze de prille relatie met deze Raf (Giulio Berruti) aan het einde van deze zomer vol romantiek verbroken. Maddie is dolblij om haar zus te zien. Ze heeft groot nieuws. Hoewel ze in Italië verbleef om tot zichzelf te komen en bij te komen van de breakup met haar foute vriendje Doug (Greg Wise), heeft ze zich toch weer meteen in een nieuwe relatie gestort. Sterker nog: ze gaat met hem trouwen! De verstandige Taylor zet onmiddellijk haar vraagtekens bij deze plotselinge beslissing, maar gezamenlijke vriendin Lil (Katy Brand) drukt haar op het hart dat het écht een catch is. Wanneer Taylor ziet wie haar aanstaande zwager is, is ze geschokt: het is natuurlijk niemand minder dan Raf.

Hoe ‘Walking on Sunshine’ verder verloopt is na de eerste tien minuten al te voorspellen, maar dat hindert eigenlijk niet. De verwikkelingen zijn entertainend genoeg en het enthousiasme van de cast werkt aanstekelijk. Het dunne verhaaltje is uitermate geschikt voor de musicalvorm, want door de liedjes en dansjes ben je zo weer een paar minuten verder. Ondanks dat geen van de toch al niet uitblinkende acteurs en actrices een Grammy Award verdient voor hun optreden, worden de nummers over het algemeen passend gecoverd. Wie de teksten kent, zal ongetwijfeld meezingen tijdens de film (doen!) en het is best knap hoe de makers die hele rits aan hits zo goed in het verhaal hebben weten te verwerken. De teksten zijn namelijk vaak veelzeggend. Als de Italiaanse douanebeambte aan het begin van ‘Walking on Sunshine’ aan Taylor vraagt of ze voor “business or pleasure” naar Italië is gekomen en je de synthesizertunes van Madonna’s eerste hitsingle al hoort, is Taylors antwoord natuurlijk: “Holiday!”, om vervolgens het hele liedje uit te zingen. Flauw, maar stiekem toch grappig. En dat geldt voor de hele film. ‘Walking on Sunshine’ is niet origineel (‘Mamma Mia’ is de overduidelijke inspiratiebron), maar wel vermakelijk. Kijken als je zin hebt in een luchtige feelgoodfilm boordevol eye candy, lekkere muziek en een happy end.

Monica Meijer

Waardering: 3

Bioscooprelease: 19 juni 2014
DVD- en blu-ray-release: 31 oktober 2014