White of the Eye (1987)

Regie: Donald Cammell | 110 minuten | thriller | Acteurs: David Keith, Cathy Moriarty, Art Evans, Alan Rosenberg, Michael Greene, Danielle Smith, Alberta Watson, William G. Schilling, David Chow, Marc Hayashi, Mimi Lieber, Pamela Guest, Bob Zache, Danko Gurovich, China Kong, Jim Wirries, Katie Waring, Fred Allison, Clyde Pitfarkin

De film begint met langdurige opnames van een vliegende adelaar. Op zich mooie opnames, als het om een natuurfilm zou gaan. De sfeer waarin is gefilmd is typisch jaren 80 stijl. In het begin lijkt het alsof je een goeie cultfilm krijgt te zien. Het gesproken woord laat even op zich wachten, maar dit wachten wordt gecompenseerd door beelden van het weidse Amerikaanse landschap.

De eerste moordscène is artistiek te noemen en heeft de belofte van een kunstzinnige film in zich. Ware het niet dat het bij deze ene vertoning blijft. De film blijkt uiteindelijk allerminst op een uiting van kunst. De dialogen, die uiteindelijk toch hun intrede doen, zijn onsamenhangend en doen eerder afbreuk aan de het verhaal dan dat ze duidelijkheid scheppen in het geheel. De waanzin van de hoofdrolspeler krijgt langzaam de overhand en is wel op zijn minst briljant te noemen. Een rol die alleen op deze wijze door David Keith gestalte gegeven kan worden. Het acteerwerk van de andere acteurs is naast dat van Cathy Moriarty, middelmatig te noemen. De met de zaak belaste rechercheur is eerder een slechte persiflage van ‘Columbo’, dan en serieus karakter in de film. Naast deze rol, zijn er nog een aantal karakters die de revue passeren, waarvan je steeds weer afvraagt, wat voor toegevoegde waarde zij hebben in het geheel.

Het gaat in ‘White of the Eye’ om moorden die lijken op oude Indiaanse riten. Een mooi thema voor een spannend en duister plot, maar helaas komt het niet echt uit de verf in ‘White of the Eye’. De vraag rijst eerder wat deze aankondiging uiteindelijk voor deze film doet en mist zijn doel. De muziek is wel consistent en op sommige momenten de enige houvast voor de kijker of de scènes zich in het heden dan wel tijdens een flashback afspelen. De aankondiging heeft de belofte van 110 minuten gekluisterd aan de beeldbuis in zich. Maar alleen voor de absolute filmliefhebber van de jaren 80 zal deze belofte worden waargemaakt.

Redactie Cinemagazine

Waardering: 1