After We Collided (2020)

Recensie After We Collided CinemagazineRegie: Roger Kumble | 106 minuten | drama, romantiek | Acteurs: Josephine Langford, Hero Fiennes Tiffin, Dylan Sprouse, Louise Lombard, Shane Paul McGhie, Candice King, Charlie Weber, Samuel Larsen, Karimah Westbrook, Rob Estes, Inanna Sarkis, Pia Mia, Khadijha Red Thunder, Selma Blair, Dylan Arnold, Max Ragone

Zou Harry Styles er blij mee zijn dat hij de inspiratiebron is geweest voor de ‘After’-boekenreeks van de Amerikaanse schrijfster Anna Todd? De Britse zanger, die ooit deel uitmaakte van de immens populaire boyband One Direction, stond model voor Hardin Scott, de mannelijke hoofdrolspeler uit de fanfictionreeks van Todd. Ze heeft hem zelfs dezelfde initialen gegeven! Todd schreef de verhalen op haar telefoon (elke dag een hoofdstuk) en publiceerde haar teksten aanvankelijk via de app Wattpad. De romantische beslommeringen van de 18-jarige Amerikaanse studente Tessa en de mysterieuze en broeierige Britse rebel Hardin vonden zo gretig aftrek, dat Todd moeiteloos een uitgever kon vinden om haar werk aan de man te brengen. Die wreef in de handen met veelschrijfster Todd, die binnen veertien maanden liefst vijf delen van haar ‘After’-reeks eruit perste. Lopendebandwerk is doorgaans niet synoniem aan kwalitatief hoogstaand proza, maar de fans – niet zelden ook liefhebbers van de ‘Fifty Shades’-trilogie – malen daar niet om. Een kwartet films werd aangekondigd, waarvan de eerste, simpelweg ‘After’, in 2019 verscheen. De film werd door de pers genadeloos neergesabeld, maar de makers houden stug vast aan hun plan en lanceerden in 2020 deel twee: ‘After We Collided’.

Wie zo verstandig was de eerste film links te laten liggen, wordt aan het begin van deel twee via een nogal monotone voice-over kort bijgepraat over de gebeurtenissen (‘This is a story you’ve heard before’, zo wordt er nog maar even een open deur ingetrapt). Nieuwbakken studente Tessa Young (Josephine Langford) is een toegewijd en serieus meisje met grote ambities. Haar leven wordt compleet op z’n kop gezet wanneer ze de ruige Hardin Scott (Hero Fiennes Tiffin, neefje van Ralph en Joseph) ontmoet. Een type waar ze normaal met een boog omheen zou lopen, maar tot wie ze zich verrassend genoeg sterk aangetrokken voelt. Aan het einde van de eerste film ontdekt Tessa dat Hardin een weddenschap had afgesloten om haar in bed te krijgen. Als deel twee begint zijn we slechts een maand verder, maar Tessa heeft razendsnel carrière gemaakt. Ze begint aan haar stage bij een toonaangevende uitgeverij, waar ze te maken krijgt met een werkgever Vance (Charlie Weber) die de reputatie heeft nieuwelingen al bij een klein foutje zonder pardon de laan uit te sturen. Tessa weet echter een potentiële bestseller te selecteren, ze mag mee naar een exclusief feestje van een belangrijke investeerder én mag op kosten van de baas in een luxe suite verblijven in een duur hotel – en dat allemaal op haar eerste dag. Intussen blijkt Hardin haar niet te kunnen vergeten – en dat gevoel is wederzijds. Als zijn moeder (Louise Lombard) vanuit Engeland overkomt, wil ze dan ook best net doen alsof de twee nog samen zijn. Waarom in vredesnaam…? Binnen de kortste keren belanden Hardin en zij weer samen in bed en begint het hele spel van aantrekken en afstoten weer opnieuw…

‘After We Collided’ moet het zoals verwacht niet van het verhaal hebben. Sterker nog, een degelijk plot ontbreekt in zijn geheel. In plaats daarvan krijgen we een reeks op zichzelf staande scènes voorgeschoteld waarin twee jonge acteurs die amper chemie met elkaar hebben, ofwel om elkaar heen draaien, ofwel de liefde met elkaar bedrijven. Als die vrijages nou nog op de een of andere manier opwindend zouden zijn, dan hadden we er (tot op zekere hoogte) nog in mee kunnen gaan. Maar omdat Tessa en Hardin zulke vlakke en nietszeggende personages zijn, de acteurs niet lijken te weten wat ze met elkaar aan moeten en we worden afgeleid door de niet te missen ‘product placement’ van lingeriemerk Victoria’s Secrets, doen de scènes ons helemaal niets. Omdat de film verder bitter weinig om het lijf heeft (!) wordt het knap lastig om de volle honderd minuten te blijven hangen.

Halfslachtige pogingen tot het schetsen van enige backstory rond Hardin en het verklaren van zijn moeizame relatie met zijn vader (Peter Gallagher uit deel één bedankte voor de eer, zodat we het nu met Rob Estes moeten doen) lopen op niets uit. Het gedreutel van Tessa en Hardin is ronduit vermoeiend. Als kijker hoop je dat één van de twee iets heftigs overkomt, zodat er een beetje leven in de brouwerij komt. Maar áls er dan eindelijk wat gebeurt, wordt daar in de volgende scène alweer moeiteloos overheen gestapt, zodat Langford en Fiennes weer lekker aan elkaar kunnen frummelen. Wat ook stoort is het gratuite gebruik van het ‘F-woord’, dat geforceerd overkomt; alsof de film hierdoor meer ‘street cred’ zou krijgen. De arme Selma Blair werd opgetrommeld om opnieuw Tessa’s moeder te spelen, om vervolgens compleet verwaarloosd te worden. Geen wonder dat Gallagher en Jennifer Beals (in de eerste film nog te zien als Hardins stiefmoeder) bedankten voor de ‘eer’. De enige die opvalt in positieve zin is Dylan Sprouse, in de rol van Tessa’s aantrekkelijke maar ‘nerdy’ collega Trevor, een jongen die duidelijk veel beter bij haar past maar die ze, tot grote frustratie van de kijker, amper ziet staan.

Regisseur Roger Kumble, die het stokje overnam van Jenny Gage, maakte twintig jaar geleden het vergelijkbare ‘Cruel Intentions’ (1999); had hij die film nou nog maar even zorgvuldig teruggekeken voor hij ‘After We Collided’ draaide. Of misschien valt er met het flinterdunne bronmateriaal van Anna Todd gewoon niets beters te maken dan dit. We houden ons hart vast voor de twee delen uit de ‘After’-reeks die er nog aan zitten te komen…

Patricia Smagge

Waardering: 1.5

Bioscooprelease: 8 oktober 2020
VOD-release: 3 februari 2021
DVD- en blu-ray-release: 10 februari 2021