Azumi 2: Death or Love (2005)

Regie: Shusuke Kaneko | 111 minuten | actie | Acteurs: Aya Ueto, Yuma Ishigaki, Chiaki Kuriyama, Shun Oguri, Kenichi Endo, Kai Shishido, Eugene Nomura, Tak Sakaguchi, Shôichirô Masumoto, Kenji Takechi, Ai Maeda, Toshie Negishi, Toshiya Nagasawa, Shigeru Kôyama, Kazuki Kitamura, Mikijiro Hira, Reiko Takashima, Shun Ito, Tomonori Tsukada

Wij hebben Suske & Wiske, Japan heeft Azumi. Waar onze Belgische striphelden achter gladde glippers, sputterende spuiters en tamme tummi’s aangaan, daar gaat Azumi achter de onderwereld van Middeleeuws Japan aan. In tegenstelling tot het sympathieke Westerse duo, heeft Azumi minder goedaardige bedoelingen. Het meiske is nooit van plan om problemen vreedzaam uit te praten, nee, Azumi hakt gewoon knopen (en koppen) door met haar zwaard. Zo ook in ‘Azumi II’.

Deeltje twee uit de ‘Azumi’ serie, gaat verder waar het origineel ophield. Azumi (Ueto) en haar collega-ninja Nagara (Ishigaki) zwerven door het oude Azie. De twee zijn vastbesloten om de laatste wens van hun sensei te volbrengen. Nog een aantal moorden plegen en dan is Japan verlost van bloederige oorlogen, tenminste dat is wat Azumi denkt. Maar klopt dat ook? Hoemeer doden er vallen onder Azumi’s hand, hoe meer ze begint te twijfelen aan haar leven. Kan de ninja ooit stoppen met moorden en vindt ze uiteindelijk de liefde?

‘Azumi’ is gebaseerd op de gelijknamige comic van de Japanse tekenaar Yu Koyama. Wat opvalt is de grote hoeveelheid geweld die te zien is in de film en strip. In de eerste verfilming van onze titelheldin was de ketchup al niet aan te slepen, maar in de sequel stroomt het rode vocht nog frequenter. Mensen worden in stukken gehakt, buiken geperforeerd en nekken gefileerd: heb je geen sterke maag dan kun je deze film beter aan je voorbij laten gaan. ‘Azumi II’ is keihard.

Dat er in een vervolgfilm meer bloed zit is niks nieuws. Wat wel betrekkelijk zeldzaam is is dat de sequel weinig onderdoet voor het origineel. ‘Azumi II’ is beter dan z’n voorganger. De reden van deze verbetering is het feit dat regisseur Kaneko meer tijd besteed aan Azumi’s karakter. In deel twee leer je meer over de tragische levenswijze van het meisje. Azumi mag dan wel zijn getraind om door het leven te gaan als gewetenloze killer, ze is nog steeds een mens. In ‘Azumi II’ ontdekt het meisje haar vrouwelijkheid: ze wordt verliefd. Verder beseft ze dat haar leven een aanschakeling van moorden is geweest, het gevolg is dat ze heeft geen eigen identiteit heeft kunnen opbouwen. Klinkt best zwaar allemaal, maar dat valt wel mee.

De diepgang van ‘Azumi II’ wordt verpakt in een niet aflatende stroom aan actie. Nog meer dan in deel I staat actie centraal. Tussen de bedrijven door kom je steeds meer te weten over de innerlijke demonen van Azumi. Haar geschiedenis was al in deel I te zien, maar Kaneko gaat wat verder de diepte in en dat loont. Hoewel we Azumi de een na de andere samurai zien afslachten, krijg je toch medelijden met het meisje. Een knappe prestatie, want het kind jaagt zowat half Japan over de kling zonder ook maar met haar mooie oogjes te knipperen.

De hoofdrol van Kaneko’s productie wordt vertolkt door Ueto. Om te zeggen dat de jonge vrouw een natuurtalent is, gaat veel te ver, maar voor de rol van Azumi is ze geknipt. Ueto is een mooie vrouw met een onschuldige uitstraling en een wat dromerige blik. De tengere Ueto ziet er dankzij haar meisjesachtige figuur niet uit als een ijskoude killer, maar als ze actiescènes moet spelen verandert haar lievige oogopslag in de blik van een gewetenloze moordenaar. Erg indrukwekkend.

De rest van de cast speelt degelijk, maar het is duidelijk dat ‘Azumí’ staat of valt met Ueto’s spel. Het merendeel van de rollen zijn of erg dik aangezet of juist heel minimaal of ingetogen. ‘Azumi II’ is vooral een fysieke film. Veel acteerwerk bestaat dan ook uit vechtscènes en dramatische poses. De vreemde kostuums, denk aan een man in een berenpak en een ninjaleger met Westerse harnassen, veraden de comic-roots van de film. Karakters zijn larger than life en cartoonesk. Ook wapperende capes en spuitende bloedfonteinen zijn typische manga-elementen. Beetje overdreven allemaal, maar stiekem wel erg leuk.

De stunts in de film zien er goed uit. Wat heet: de zwaardgevechten zijn een stuk ranziger en extravanter geworden. De computer heeft wat meegeholpen en dat zie je terug in een aantal horroresque scènes. Zo wordt er iemand in blokjes gehakt, zie je een strak gechoregrafeerde vechtscène met ijzerdraad en kun je zien hoe een Japans dorpje wordt gesloopt. Ueto heeft goed geoefend in de Martial Arts en dat zie je terug in de gevechten. Ook de cameratrucages zijn wat duurder geworden dan de shots die in deel I te zien waren. Slowmotion, motion blur; you name it, het zit allemaal in deze ‘Azumi’.

‘Azumi II’ is geen smaakvol gemaakte film. Deze vleesgeworden strip is overdreven gewelddadig. Misschien iets té voor sommige mensen. Toch is deze Japanse actiefilm niet te missen voor adrenalinejunkies. Pacifistische Suske & Wiske-fans kunnen beter een andere film kiezen. Tante Sidonia zou niet blij zijn met de summiere opvoedkundige waarde van Azumi’s avonturen.

Frank v.d. Ven