Cairo Time (2009)

Regie: Ruba Nadda | 90 minuten | drama, romantiek | Acteurs: Patricia Clarkson, Alexander Siddig, Elena Anaya, Tom McCamus, Amina Annabi, Cynthia Amsden, Andrew Cullen, Mona Hala, Fadia Nadda

De film begint op Cairo Airport, waar Juliette Grant (Patricia Clarkson), aankomt om haar man te ontmoeten met wie zij afgesproken heeft om een romantische vakantie te vieren. Juliette is een drukbezette en geslaagde uitgeefster van een damesblad. Op het vliegveld wacht echter niet haar man Mark (Tom McCamus), maar een vroegere adviseur/assistent van hem, de charmante Tareq (Alexander Siddig). Mark is verhinderd omdat hij voor zijn werk voor de Verenigde Naties in vluchtelingenkampen even vastzit in de Gaza-strook. Mark heeft Tareq gevraagd zijn vrouw op te vangen en naar het hotel te brengen. Nog op het vliegveld ontmoeten zij Yasmeen (Amina Annabi), een oude vlam van Tareq met wie hij vroeger heeft gestudeerd en die hij lang niet heeft gezien. Yasmeen laat merken nog steeds van Tareq gecharmeerd te zijn. Zij nodigt hem en Juliette uit voor de bruiloft van haar dochter.

Tareq is een charmeur, zijn galante optreden bevalt Juliette bijzonder. Hij geeft aan dat zij als dat nodig zou zijn altijd een beroep op hem kan doen. Juliette ondervindt al snel dat het voor een blonde aantrekkelijke vrouw niet eenvoudig is in Cairo alleen op straat te lopen. Zij wordt nagestaard en terloops aangeraakt, mannen lopen achter deze blonde fee aan en zwermen om haar heen als vliegen. Als zij Tareq opzoekt blijkt deze eigenaar van een koffiehuis te zijn. Hij biedt haar aan haar samen de stad te verkennen. Daarbij komen alle toeristische hoogtepunten uitgebreid in beeld, in visueel opzicht fraai vorm gegeven. Tareq benadert Juliette met zijn Oosterse charme, maar gedraagt zich uiterst correct en hoffelijk. Een onderhuidse spanning tussen hen begint echter te groeien en naarmate zij elkaars gezelschap meer gaan waarderen is de kernvraag uiteraard: hoe ver gaan zij? Is Juliette bestand tegen de charmes van Tareq, geeft zij zich over aan haar onderdrukte gevoelens, wil zij zich ondanks een gelukkig en langdurig huwelijk een slippertje toestaan of zelfs meer dan dat?

Vooral Patricia Clarkson heeft een sterke, wat onderkoelde, vertolking van de vrouw op middelbare leeftijd die geconfronteerd wordt met een charmante man die haar subtiel het hof maakt, waardoor zij hevig in verwarring raakt. Het camerawerk is uitstekend verzorgd in warme kleuren, de film grossiert werkelijk in fraai geschoten beelden van Cairo, de Nijl, de woestijn, de piramides en is bijna een liefdesverklaring aan die stad en de sfeer die daar heerst. Tegelijk ziet het er ook een beetje uit als een toeristische folder van de plaatselijke VVV. De hectiek van de mensenmassa’s, het drukke verkeer, de geluiden, de geuren van de metropolis Cairo is sterk getroffen, je kunt de sfeer bijna opsnuiven.

Het verhaal ontvouwt zich in een aangenaam rustig tempo, zoals dat past in een door romantiek beheerste setting, maar zou wel meer pit en dramatiek mogen hebben. Enkele zijlijnen voegen weinig aan de ontwikkelingen toe, maar zorgen op zich voor fraaie plaatjes. De rustige verteltrant leidt tot een soepel beeldverhaal maar tegelijk ook een lichtjes voortkabbelend geheel. De verwikkelingen zijn soms wat sterk aangezet, clichés worden niet vermeden. ‘Cairo Time’ won de prijs voor beste Canadese speelfilm op het Toronto International Film Festival 2009. Een visuele ode aan Cairo, aangenaam kijkvoer en een romantische zomeravondfilm.

Rob Veerman

Waardering: 3

Bioscooprelease: 19 augustus 2010