From Hell to Victory (1979)
Regie: Umberto Lenzi | 100 minuten | oorlog | Acteurs: George Peppard, George Hamilton, Horst Bucholz, Anny Duperey, Jean-Pierre Cassel, Sam Wanamaker, Ray Loverock, Geortes Claisse, May Heatherly, Howard Vernon, Ritza Brown, Franco Fantasia, Andre Lawrence, Lambert Wilson
Wat is het verschil tussen een goede en slechte oorlogsfilm? Basisingrediënten voor een onderhoudende film over oorlog zijn spanningsopbouw en geloofwaardige personages. Aan beide ontbreekt het in ‘From Hell to Victory’.
Zes vrienden treffen elkaar in zo’n typische Parijse bistro – je weet wel: roodwit geruite tafelkleedjes, accordeonmuziek en veel wijn – op 24 augustus 1939. De Tweede Wereldoorlog dreigt en ze weten niet wat hen te wachten staat. Daarom maken ze de belofte om elkaar hier elk jaar te ontmoeten op deze datum. Wat deze vijf mannen en een vrouw bindt of waarvan ze elkaar kennen is onduidelijk. Ze zijn verschillend in diverse opzichten: nationaliteit, leeftijd en levensfase.
Na die zomerse dag gaat ieder z’n weg en toont ‘From Hell to Victory’ in korte fragmenten wat ieder in de volgende vijf jaar meemaakt. De een wordt een Nazi-officier, de ander werkt in het Franse verzet. Hij redt haar leven als ze gearresteerd dreigt te worden met een pistool in haar handtas, zij voorkomt dat hij omkomt bij een aanslag op het Nazikantoor. De ander werkt voor de Amerikaanse intelligentiedienst en onmoet bij toeval zijn kameraad van weleer die nu piloot is voor de Britse RAF.
En zo kabbelt ‘From Hell To Victory’ door. Nooit vrees je voor de levens van de zes vrienden. Niet dat ze allemaal het einde van de film halen, maar ach… c’est la vie. Kortom, de film heeft te weinig body om ook maar iets van betrokkenheid of medeleven op te roepen bij de kijker. Het geeft niets weer van de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog. De zes vrienden zijn stuk voor stuk stoere mensen die geen twijfel of angst kennen en zo flierefluitend het einde van de film proberen te halen. En eenmaal weer bij elkaar in de ditmaal niet zo pittoreske bistro weten ze niet veel te zeggen behalve “Let’s get drunk”. Goede samenvatting na vijf jaar Wereldoorlog.
Eline Lubberts