Fumer fait tousser (2022)

Recensie Fumer fait tousser CinemagazineRegie: Quentin Dupieux | 80 minuten | komedie, horror, science fiction | Acteurs: Gilles Lellouche, Vincent Lacoste, Anaïs Demoustier, Jean-Pascal Zadi, Oulaya Amamra, Tanguy Mercier, David Marsais, Julia Faure, Olivier Afonso, Alain Chabat, Ferdinand Canaud, Marie Bunel, Grégoire Ludig, Adèle Exarchopoulos, Jérôme Niel, Doria Tillier, Thémis Terrier-Thiebaux, Sava Lolov, Charlotte Laemmel, Franck Lascombes, Blanche Gardin, Raphaël Quenard, Anthony Sonigo, Frédéric Bonpart, José da Silva, Benoît Poelvoorde, Elodie Mareau, Lou Tribord, Zoé Tribord, Benoite Chivot, Jules Dhios Francisco, Marie-Pierre Bellefleur

Terwijl een doorsnee Franse familie in verwondering toekijkt, maakt de Power Rangers–achtige Tobacco Forces door hun rokerige krachten te bundelen bloederig korte metten met een gemuteerde tegenstander. Het team bestaat uit Benzeen (Gilles Lellouche), Methanol (Vincent Lacoste), Nicotine (Anaïs Demoustier), Mercure (Jean-Pascal Zadi) en Ammoniak (Oulaya Amamra). Daarna zegt Benzeen doodleuk tegen de jonge fan in de familie dat roken slecht voor je is, omdat het een vervelende kuch veroorzaakt. De absurde toon van ‘Fumer fait tousser’ is meteen gezet.

Het botert niet echt meer tussen de leden van de Tobacco Forces. In gesprek met hun teamleider Chef Didier (Alain Chabat), een ziekelijk broertje van Splinter uit de Teenage Mutant Hero Turtles, concluderen ze dat het team er even tussenuit moeten. Chef stelt een korte kampeervakantie voor om tot rust te komen van hun taxerende dagelijks werk, het redden van de wereld, en zo weer naar elkaar toe te groeien. Terwijl de vrouwen in het team wanhopig in de gunst bij de verwelkte baas willen komen, draait de korte vakantie uit op horrorverhaaltjes aan het kampvuur waarvan het ene verhaal nog maffer is dan het andere.

Met een voorliefde voor het ongerijmde neemt regisseur en muziekmaker/dj Quentin Dupieux allerlei dingen op de hak (‘Rubber’, 2010, ‘Deerskin’, 2018, ‘Mandibules’, 2020), het liefst zonder enig moraal of boodschap. Gewoon voor de lol, het leven is al gewichtig genoeg. Dit keer zijn het superhelden die in naam en krachten een veredelde sigaret vormen. Ook neemt de film weer meerdere onverwachte, logica oprekkende, zijpaden totdat de hoofdplot, de relaxvakantie van de Tobacco Forces, bijna uit het oog is verloren. Maak een verhaal zo krom mogelijk lijkt wel een motto van Dupieux. Drama en parodie hebben ook maar hun regeltjes en daarom beperkingen. Het is dan ook belangrijk dat je hier de humor van inziet anders ben je al snel dit soort kronkelfilms kwijt. Dus verwacht geen ‘Kick-Ass’ (Matthew Vaughn, 2010) maar iets veel buitenissiger.

Ook de fans van Dupieux zullen de parodie op superhelden een milde beproeving vinden. Iets te veel grappen vallen plat of zijn eerder een stuk beter gedaan. Dus voor publiek buiten de vaste fans is dit een weinig soepele ingang in het melige universum van de Canadese filmmaker. Hij heeft duidelijk scherper werk afgeleverd. Mocht je niettemin de serieuzer aanpak van ‘Kick-Ass’ en ‘Watchmen’ beu zijn en alsnog superhelden op hun bek wilt zien gaan, geef ‘Fumer fait tousser’ dan vooral een trekje. Bovendien zijn er nog altijd de andere maffe Dupieux werkjes, want allesomvattend blijft zijn gestaag groeiende oeuvre uniek in zijn absurditeit en lichtheid.

Roy van Landschoot

Waardering: 3

Bioscooprelease: 3 augustus 2023