Gigantic (2008)

Regie: Matt Aselton | 95 minuten | komedie, romantiek | Acteurs: Paul Dano, Zooey Deschanel, Edward Asner, Jane Alexander, John Goodman, Sean Dugan, Brian Avers, Louis Ozawa Changchien, Zach Galifianakis, Frank Harts, Tatsuo Ichikawa, Ilana Levine, Susan Misner, Kenji, Clarke Peters, Leven Rambin, Ian Roberts, Daniel Stewart Sherman, Robert Stanton, Matt Walton, Aryn Cole, Pierre Epstein, Cassidy Gard, Mary Page Keller, Zachary Knower, Rob Munk, Jerry Richardson, Sharon Wilkins

Het is een trend: Films over ongewone personages vinden meer en meer hun weg naar het publiek. De gebroeders Coen maken er hun handelsmerk van, maar er zijn nog talloze andere hippe filmmakers die hun verhaal willen vertellen door te focussen op uitvergrote karakters in plaats van een interessant plot. Matt Aselton debuteert met ‘Gigantic’, een film met louter aparte types in een verhaal waarvan er dertien in een dozijn gaan: verlegen jongen ontmoet sexy meisje. Krijgen ze elkaar of niet?

Paul Dano (bekend als de kleurenblinde oudste zoon in ‘Little Miss Sunshine’ en Eli Sunday in ‘There Will Be Blood’) speelt Brian, een matrassenverkoper van eind twintig. Als nakomertje lijkt hij totaal niet op zijn oudere broers, maar ook in de maatschappij is hij een buitenbeentje. Waar leeftijds- en seksegenoten dromen van de nieuwste technische snufjes, snelle auto’s of het versieren van zoveel mogelijk vrouwelijk schoon (om maar een paar clichés te noemen), is Brians grootste wens het adopteren van een Chinees baby’tje. Hij heeft geen vriendin, maar het zorgen voor zo’n kindje lijkt hem het ultieme geluk. Deze wetenschap geeft Brian iets vertederends mee, waardoor de griezelige zwerver (een rol van Zach Galifianakis), die hem om duistere redenen stalkt, voor een onderhuidse spanning zorgt. Deze dakloze zuiplap krijgt ‘m zelfs een aantal keren te pakken, maar Brian doet hier niets mee. Zijn blauwe oog wijt hij aan een potje basketbal, bijvoorbeeld.

Wanneer op een dag de rijke en excentrieke Al Lolly (prachtrol van de vrijwel altijd solide John Goodman) de beddenzaak binnenstapt verkoopt hij hem binnen een mum van tijd het duurste bed. Volgens Al komt zijn dochter later nog wel even langs om een en ander te regelen. Die dochter blijkt de prettig gestoorde Happy (gespeeld door de prettig gestoorde Zooey Deschanel) te zijn, die eigenlijk Harriet heet. Na even gekletst te hebben met Brian, valt zij in slaap op het bed dat zichzelf dus prima weet te verkopen. Het afscheid verloopt wat rommelig, want de jongelui zouden best langer met elkaar willen babbelen en een excuus voor een nieuwe ontmoeting zit er zo op het eerste gezicht niet in. Maar bij de aflevering van het bed bij Al en Happy thuis komt het toch tot een weerzien. En daarop volgt nog een gezamenlijk tochtje naar de ruggendokter voor palief, die altijd horizontaal in een auto vervoerd moet worden wegens zijn rugklachten. Alleen dat is al een komisch gezicht. In de wachtkamer hebben Brian en Happy een grappige gesprek dat als volgt gaat: “What are you reading?” “Uh, it’s an article about a Tibetan Rinpoche who plays basketball with some other monks in Arizona. It says they got in fight with five advertising executives in front of a bunch of kids. What are you reading?” “Um… mostly just ads.” De film zit vol met dat soort conversaties.

Hoewel je het zou verwachten, voelen die gekke personages en maffe dialogen nooit als te veel. De personages zijn absoluut boeiend, de acteurs perfect gecast en de chemie tussen Zooey en Paul overtuigt. Ook de dilemma’s waarvoor de twee komen te staan zijn goed te begrijpen. Waar het een beetje fout gaat zijn de scènes met de agressieve zwerver. Het is namelijk zo ontzettend vaag waarom hij Brian aanvalt, dat je bijna zou kunnen denken dat het allemaal in Brians hoofd zit. Het komt gewoon niet goed uit de verf wat Matt Aselton (die naast de regie ook het scenario schreef met Adam Nagata) met deze gebeurtenissen bedoelt en het staat haaks op de bubbelige sfeer die de rest van de film uitademt. Ook de scène met de paddoconsumptie bij Brians familie is er wat vreemd tussen gemonteerd. Gelukkig maakt de rest van de film heel veel goed en blijft ‘Gigantic’ een leuk tussendoortje voor de liefhebber van romantische komedies die net even anders zijn dan anders. Fans van de hoofdrolspelers moeten deze film zeker op hun to see lijstje zetten.

Monica Meijer