Headgame (2018)

Recensie Headgame CinemagazineRegie: Steven Judd | 92 minuten | horror | Acteurs: Sidney Allison, Semi Anthony, Cameron Bowen, Marion Brooks, Courtney Claghorn, Edward Gelhaus, Chris Hayes, Manny M. Hernandez, Jamie Hill Fuller, Hannah Marie Hines, Jacob Hobbs, Gary Kasper, Abby Mairama, Owen Meyer, Liv von Oelreich, Marina Orlova



Nu de ‘Saw’ franchise weer gereanimeerd is – bedankt daarvoor ‘Jigsaw’ – verschijnen de bekende copy cats weer. Regisseur Steven Judd besloot om een graantje van de torture porn renaissance mee te pikken en een lekker goor filmpje te maken. Enter ‘Headgame’.



In ‘Headgame’ belandt een groep gedrogeerde twintigers in een muffig pakhuis. De mensen kennen elkaar niet, maar troffen elkaar in een nachtclub waar ze door hun dates heengebracht waren. Gedesoriënteerd hoort deze kliek dat ze moeten moorden om te overleven. Uiteindelijk zal slechts één deelnemer zijn of haar vrijheid terugkrijgen. Terwijl de slachtoffers vechten voor hun leven, leggen hun kidnappers wedjes met elkaar. Welke date blijft over?



Het feit dat je waarschijnlijk nog nooit iets over deze film hebt gehoord, geeft al aan dat dit een B-film is. Mocht dat niet zo zijn dan maken de special effects dat wel duidelijk. Niet dat de effecten er slecht uitzien: integendeel zelfs maar je ziet dat het hier om ouderwets handwerk gaat. Vooral de scène waarin een gezicht wegsmelt, ziet er lekker goor uit. ‘Headgame’ oogt rauw en ranzig. In duurdere producties ogen de wonden net wat realistischer en cleaner.



Liefhebbers van bloed komen zeker aan hun trekken in deze productie, want er wordt niet gekeken op een liter levensvocht meer of minder. Naast de zeer degelijke special effects en de toffe locatie valt ook het acteerwerk in positieve zin op. Deze film gaat nooit een Oscar winnen, maar voor een no-budget productie wordt er alleraardigst in geacteerd. Ook heeft de film een paar toffe plotwendingen voor je in petto. Helaas duurt de finale onnodig lang en telt de film een aantal continuïteitsfouten.



‘Headgame’ doet niets nieuws, maar is prima kijkvoer voor de diehard horror fan die even droog staat. De brute geweldsuitbarstingen zijn goed in beeld gebracht en ook het decor en cast zijn goed te pruimen.

Frank v.d. Ven

Waardering: 3