Het leven van een loser 4: Flutvakantie – Diary of a Wimpy Kid: The Long Haul (2017)

Recensie Het leven van een loser 4: Flutvakantie CinemagazineRegie: David Bowers | 91 minuten | komedie, familie | Acteurs: Jason Drucker, Alicia Silverstone, Tom Everett Scott, Charlie Wright, Owen Asztalos, Dylan Walters, Wyatt Walters, Joshua Hoover, Chris Coppola, Mira Silverman, Carlos Guerrero

Er zijn van die boeken die jeugdige niet-lezers toch aan het lezen krijgen. De Harry Potter-serie is natuurlijk een voor de hand liggend voorbeeld, maar ook Nederlandse schrijver Marcel van Driel krijgt regelmatig berichtjes van ouders dat hij dankzij zijn ‘Superhelden’-reeks jonge kinderen leesverslaafd heeft gekregen. Weer wat bekender op internationaal niveau is Jeff Kinney, van de serie ‘Het leven van een loser’ (originele titel “Diary of a Wimpy Kid”). Omdat de pagina’s op hilarische wijze geïllustreerd zijn en door de layout leest zo’n ‘dagboek’ als een trein en dat is nu nét wat niet-leesfans aanspreekt. En natuurlijk zijn de boeken ook gewoon leuk! De teller van de boeken die Kinney over zijn geliefde ‘loser’, Gregg Heffley schreef, staat inmiddels al op twaalf, het aantal verfilmingen inmiddels op vier.

‘Het leven van een loser 4: Flutvakantie’ wijkt op veel punten af van de voorgaande trilogie. De gehele cast is vervangen, zodat we de innemende Zachary Gordon, de heerlijk bloedirritante Devon Bostick en de altijd plezierige Steve Zahn moeten missen. De laatste ‘Leven van een loser’ (‘Een hondenleven’) is alweer vijf jaar oud op het moment dat de opvolger uitkomt, dus is de hoofdrolspeler te oud, een herkenbaar probleem bij dit soort films. Toch hoeft dat niet altijd een probleem te zijn (zie ‘Mees Kees langs de lijn’), maar hier pakt de nieuwe casting niet goed uit. Hoofdrolspeler Jason Drucker ontbreekt het aan charisma en kan nog niet bogen op een uitgebreid pakket aan emoties, waardoor hij vaak dezelfde gezichtsuitdrukking heeft. Ook de acteur die zijn oudere broer Rodrick speelt, Charlie Wright, overtuigt minder dan zijn voorganger.

Het grootste probleem van ‘Flutvakantie’ is echter het scenario. Afgezien van het feit dat we het ‘familieuitje om de banden weer aan te halen’-uitgangspunt al zo vaak hebben gezien, is het hier ook nog eens zo over the top uitgevoerd, dat de meeste grappen doodslaan en alle logica uit het verhaal is gehaald. Greg krijgt het aan de stok met een vervelende familie die in hetzelfde motel als zij verblijven, maar in plaats van de hulp van zijn ouders in te roepen blijft hij dit probleem maar ontkennen en moet hij zijn uiterste best doen om de familie te ontwijken. Waarom hij niet gewoon naar zijn ouders gaat, is een raadsel. En wanneer op het laatst de eindbestemming in zicht is, besluit het hele gezin om niet het laatste stuk te gaan lopen, maar de (kapotte) auto van een heuvel af te duwen. Tuurlijk.

Voor de (jonge) doelgroep is het gebrek aan logica en geslaagde humor niet zo’n onoverkomelijk probleem. Zij zullen best nog wel plezier kunnen beleven aan deze reboot van de ‘Het leven van een loser’ serie (die overigens door dezelfde regisseur is gemaakt als deel 2 en 3). Maar als je ze echt wilt laten lachen, zijn de eerste drie films (of de boeken van Jeff Kinney natuurlijk) een veel betere keuze.

Monica Meijer

Waardering: 2

DVD- en blu-ray-release: 11 oktober 2017