Kattenkwaad (2010)
Regie: Nova van Dijk | 10 minuten | korte film | Acteurs: Michiel Bijmans, Eric van der Donk
Je zou Nova van Dijk kunnen kennen als presentatrice van diverse tv-programma’s. Ook heeft ze geacteerd in soaps (‘Goudkust’), drama- en komedieseries. Je zou haar ook kunnen kennen als dochter van Bill ‘Cyrano’ van Dijk, de befaamde musicalster. Maar multitalent Nova blijkt nog veel meer te kunnen. Als kunstschilder timmert ze aardig aan de weg en sinds enkele jaren is ze ook filmregisseur. In 2009 maakte ze de documentaire ‘Arie Kater, de kater komt later’, over haar grootvader van moeders kant, schilder/tekenaar Arie Kater. Toeval of niet, maar ook in haar korte film ‘Kattenkwaad’ (2010) – haar eerste fictiefilm die ze samen maakte met de getalenteerde, beginnende producent Keren Cogan – spelen katers een belangrijke rol. Het filmpje werd onlangs gekozen als de Nederlandse inzending voor de Oscar voor beste korte film.
De hoofdpersoon in ‘Kattenkwaad’ is Jonas, een eigenzinnige jongen die katten van straat haalt, ze in zijn huis opsluit en afwacht tot hun baasjes naar ze op zoek gaan. Zodra er een beloning wordt uitgeloofd, brengt hij de beestjes terug naar hun rechtmatige eigenaar, om vervolgens het vindersloon op te strijken. Erg spraakzaam is Jonas niet. Sterker nog; hij lijkt zelf wel een kat, zo schuw, ongrijpbaar en mysterieus is hij. Het liefst sluit hij zich in zijn huis vol katten op, om te luisteren naar jazzmuziek. Zijn leven wordt danig in de war geschopt als hij op een dag een poster ziet hangen waarop niet de afbeelding van een vermiste kat staat, maar die van een vermist meisje. Hij raakt door de poster gefascineerd en geobsedeerd en besluit op onderzoek uit te gaan. Maar of dat verstandig is…
De hoofdrol in ‘Kattenkwaad’ wordt gespeeld door Michiel Bijmans, die van Jonas een vreemde, zonderlinge jongen maakt, die in zijn geheel eigen wereld leeft. Andere rolletjes zijn er voor Erik van der Donk, Christine van Stralen, Trudi Klever en René de Wit. De wereld van ‘Kattenkwaad’ heeft wel iets surrealistisch: de gebeurtenissen zouden best bij je om de hoek plaats kunnen vinden, maar door de vervreemdende draai die Van Dijk eraan geeft, heeft het ook iets weg van een sprookje. Een macaber sprookje weliswaar, want ‘Kattenkwaad’ kent een beangstigend slot. Ook al zie je het aankomen, de schok is er niet minder om. Met ‘Kattenkwaad’ geeft Nova van Dijk een sterk visitekaartje af. Dat smaakt naar meer!
Patricia Smagge