Koning Worst (2022)

Recensie Koning worst CinemagazineRegie: Mascha Halberstad | 22 minuten | animatie, familie, musical, korte film | Originele stemmencast: Henry van Loon, Jelka van Houten, Kees Prins, Loes Luca, Remko Vrijdag, Johnny Kraaijkamp

Kort in het spoor van de succesvolle familiefilm ‘Knor’ (Mascha Halberstad, 2022) komt hetzelfde creatieve team, inclusief stemmencast, met een knakworst van een kortfilm: ‘Koning Worst’. De tweeëntwintig minuten durende productie is de muzikale prequel op het verhaal ‘Knor’. Het gaat specifiek in op welke rol slager Tuitjes, de vader van Greetje en opa van Babs, speelde bij de affaire van de rattenstaartjes in de worstjes van collega Smakkerelli. Voor beiden leverde het een verbanning van 25 jaar op voor de jaarlijkse worstenwedstrijd in Moppel.

De eerste slager in het dorpje Moppel, slager Tuitjes (Kees Prins), krijgt het aan de stok met de net ingetrokken Italiaanse evenknie Smakkerelli (Johnny Kraaikamp jr.). Met een vlotte babbel en exotisch klinkende vleeshapjes rijgt hij de klanten aaneen. Naast vaste klandizie verliest Tuitjes, de huidige Koning Worst, ook nog eens veel aanzien in Moppel en omstreken. Maar zo makkelijk laat hij niet over zich heenlopen. Tuitjes gaat fanatiek de strijd aan met de Italiaanse overbuurman. En dan moet de jaarlijkse worstenwedstrijd nog beginnen. Puberende dochter Greetje (Jelka van Houten) werkt in haar vaders winkel en denkt er het hare van. Ondertussen zwijmt ze weg bij verliefde gevoelens voor dorpsgenootje Nol (Henry van Loon).

Naast de kleurrijke stopmotion fleurt regisseur Halberstad de speelse productie op met muzikale intermezzo’s waarin elk hoofdpersonage een eigen leidmotief heeft. De verschillende personages zingen over waar ze het meest naar verlangen: van vooral eigen liefde tot aan die voor een ander. De nummertjes, ze duren amper een minuut, hebben een lekker knullige ondertoon en sullige uitstraling met onder meer zingende vleeswaren.

Sowieso helpt het om eerst ‘Knor’ te zien om de plot van de musical goed te kunnen bijbenen. Tevens krikt de langspeelfilm ook de kwaliteit van laatstgenoemde op. De stopmotion en kordate humor zijn nagenoeg identiek aan grote zus ‘Knor’ behalve dat de prequel doordrongen is van de klunzige kanten van de jaren negentig. Niettemin voel je het kwaliteitsverschil tussen de twee. De kortfilm is minder fris, scherp en gelaagd. Je ziet dat ‘Koning Worst’ weinig tijd heeft om na te sudderen: het verhaaltje maakt af en toe rare bokkensprongen en de liedjes hadden best langer mogen zijn. Niettemin liggen er enkele smakelijke verrassingen in het verschiet voor de fans en misschien is het wel de opmaat voor een toekomstige televisieserie.

Roy van Landschoot

Waardering: 3

Bioscooprelease: 13 oktober 2022