Le tigre se parfume à la dynamite (1965)

Regie: Claude Chabrol | 90 minuten | komedie, avontuur, misdaad | Acteurs: Roger Hanin, Roger Dumas, Michel Bouquet, Margaret Lee, Micaela Cendali, Michel Etcheverry, George Rigaud, José Nieto, Carlos Casaravilla, José María Caffarel, Assad Bahador    

Een aanslag op Louis Rapière mislukt ternauwernood. Als hij degene die het schot heeft gelost achterna rent, gooit deze zich over de reling van een terras in de bergen het ravijn in. Onder zijn revers heeft de man een briefje zitten waarin staat dat er geen ontkomen is aan ‘De Orchidee’. Veel tijd heeft Rapière niet om na te denken over deze geheimzinnige mededeling, want zijn aanwezigheid is dringend gewenst in Port-a-Pitre in Frans Guyana. Ook hier loopt zijn leven gevaar bij zijn poging om de goudschat die is opgedoken uit het galjoen voor de kust te beschermen tegen diefstal en ook hier krijgt hij te maken met de geheimzinnige ‘Orchidee’.

Al snel komt hij erachter dat de goudschat in het bezit is van Ricardo Sanchez (Carlos Casaravilla) die er een revolutie in Guyana mee wil ontketenen waarna hij een dictatuur zal vestigen. Hij wordt in zijn streven bijgestaan door een legertje militairen onder leiding van zijn meedogenloze dochter Sarita (Micaela Cendali) en een zekere Jacques Vermorel (Michel Bouquet) die connecties heeft met de ‘Orchidee’ en ervoor zal zorgen dat Sanchez het benodigde wapentuig krijgt voor zijn revolutie. Kan Rapière de goudschat terugvinden en transporteren Frankrijk en tevens de mysterieuze en erg gevaarlijke Orchidee onschadelijk maken?

Deze film is zo mogelijk nog saaier dan zijn voorganger ‘Le tigre aime la chair fraiche’ (1964). De intrige slaat nergens op, zoals de aanwezigheid van geheim agenten uit diverse landen in de hoofdstad Cayenne. Hun voornaamste bezigheid is daar te zijn, maar ze dragen amper bij aan het verhaal. En ook het gescherm met de geheimzinnige ‘Orchidee’ is belachelijk en irritant en de ontmaskering van het meesterbrein achter de infame organisatie is even potsierlijk. Verder zijn de grappen te abominabel om zelfs maar een lachje op te wekken en bij de gevechten is het onduidelijk of de bordkartonnen uitvoering met opzet is bij wijze van parodie op James Bond of dat het gewoon een gebrek is aan goede regieaanwijzingen of door slecht acteerwerk. In beide gevallen is er weinig kijkplezier aan te beleven. Het is onbegrijpelijk waarom Chabrol wederom al die moeite heeft genomen om een James Bond spoof te maken als dat net zo’n slechte film oplevert als zijn vorige product. De film is spannend noch grappig en dit keer ook nog eens visueel weinig opmerkelijk. Een film waarvan de aftiteling niet snel genoeg kan beginnen.

Diana Tjin-A Cheong

Waardering: 1