Little (2019)

Recensie Little CinemagazineRegie: Tina Gordon Chism | 108 minuten | komedie, fantasie | Acteurs: Regina Hall, Issa Rae, Marsai Martin, Justin Hartley, Tracee Ellis Ross, Tone Bell, Mikey Day, JD McCrary, Tucker Meek, Thalia Tran, Marley Taylor, Eva Carlton, Luke James, Rachel Dratch, Noree Victoria, Kendra L. Franklin, Marc Hawes, Jade Fernandez

Amper dertien jaar was Marsai Martin toen ze de jongste uitvoerend producent ooit werd in Hollywood. Een paar jaar eerder kreeg ze op de set van de tv-serie ‘Black-ish’ waarin ze een van de hoofdrollen heeft, een idee voor een film over een volwassen vrouw die op een dag wakker wordt in het lichaam van een kind. Als dat je bekend voorkomt, dan kan dat kloppen: Martin kreeg haar idee na het zien van de Tom Hanks-klassieker ‘Big’ (1988) en noemde haar project nota bene ‘Little’. Het body swap-thema zagen we – in diverse varianten – onder meer ook voorbijkomen in ‘Freaky Friday’ (2003), ’13 Going on 30′ (2004) en ’17 Again’ (2009). Weinig origineel dus, al is ‘Little’ (2019) wel de eerste film in het subgenre waarin de hoofdrollen worden gespeeld door Afro-Amerikaanse acteurs. En het is absoluut stoer dat een jong meisje als Martin het voor elkaar kreeg om háár idee uitgewerkt te zien worden tot een complete speelfilm. Het piepjonge multitalent is niet alleen als producent betrokken bij de film, maar speelt naast Regina Hall en Issa Rae ook nog een van de hoofdrollen.

‘Little’ opent met een flashback naar de highschooljaren van Jordan Sanders (de jonge versie wordt gespeeld door Marsai Martin). Met haar gigantische bos onhandelbaar haar, bril met dikke jampotglazen en hoge cijfers is ze een makkelijk doelwit voor pestkoppen. Ze houdt zich echter vast aan het idee dat als ze eenmaal rijk en succesvol is, ze haar revanche zal nemen. Fast forward naar de tegenwoordige tijd. Van slachtoffer is Jordan (nu vertolkt door Regina Hall) zelf een pestkop geworden. Ze is een zeer succesvol zakenvrouw, met een indrukwekkend appartement en een dito walk-in closet, maar veel vrienden heeft ze niet. Om te voorkomen dat ze weer zo vernederd wordt als in haar jeugd, zet ze te pas en te onpas haar stekels op: ze is onaardig, afstandelijk en ronduit lomp. Haar personeel behandelt ze als voetveeg; vooral haar persoonlijke assistent April (Issa Rae) moet het regelmatig ontgelden. Als ze een jong meisje dat met een toverstaf speelt een veeg uit de pan geeft, wenst deze Stevie (Marley Taylor) dat Jordan verandert in haar jonge zelf, om haar zo een lesje te leren. En verrek, de volgende ochtend wordt Jordan inderdaad wakker in het lichaam van haar dertienjarige zelf. Aanvankelijk weigert ze de verandering te accepteren, maar haar designerkleding past ze niet meer, in haar sportwagen mag ze niet meer rijden, haar dagelijkse roséconsumptie is verleden tijd en haar personeel is niet van plan naar een kind te luisteren. Als een buurvrouw jeugdzorg op haar afstuurt, komt Jordans grootste vrees uit: ze moet terug naar school. April treedt intussen op als haar voogd en omdat zij daardoor toegang heeft tot Jordans kleding, auto en drankkast, neemt ze het ervan.

Om maar direct met de deur in huis te vallen: Marsai Martin is het beste dat ‘Little’ te bieden heeft. Ze weet redelijk geloofwaardig over te brengen dat ze een oude geest in een jong lichaam is en dat het haar zwaar frustreert dat ze de wil van de volwassenen om haar heen niet meer naar haar hand kan zetten. Zoals dat gaat in dit soort films, wordt het verjongingstrucje gebruikt om de hoofdpersoon een wijze les te leren. Want wraak nemen op je omgeving omdat je vroeger gepest bent, door jezelf als onuitstaanbare tiran door het leven te worstelen, is natuurlijk niet de juiste manier. Al leggen scenarioschrijvers Tina Gordon (die tevens de regie voert) en Tracy Oliver die boodschap er wel duimendik op. De humor in ‘Little’ is niet altijd even subtiel, maar hier en daar zit best een aardige grap verstopt. Daar staat dan weer een aantal onverklaarbare uitglijders tegenover (het ‘spontaan’ in gekweel uitbarsten in een hotelbar bijvoorbeeld, of de montage van verkleedscènes met de jonge Jordan en haar nieuwe vrienden, collega-outcasts Riana, Isaac en Devon). Ook Issa Rae’s rol komt niet helemaal uit de verf, al ligt dat niet aan de inzet van de actrice. Maar Aprils persoonlijke ontwikkeling geeft niet de voldoening die je zou willen. Ook Regina Halls potentieel als actrice wordt niet volledig benut.

Ondanks zijn minpunten is ‘Little’ een film die makkelijk wegkijkt. Dat Gordon platgetreden paden volgt en bij lange na niet eruit haalt wat erin zit, schuiven we voor die anderhalf uur dat de film duurt maar even opzij. En dat heeft de film vrijwel volledig aan Marsai Martin te danken.

Patricia Smagge

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 11 april 2019
DVD- en blu-ray-release: 21 augustus 2019