Little Harbour – Piata lod (2017)

Regie: Iveta Grofova | 90 minuten | drama, familie | Acteurs: Vanessa Szamuhelova, Matus Bacisin, Katarina Kamencova, Johana Tesarová

We kennen allemaal wel zo’n zwembadscène. Een kindje dat om de aandacht van (een van) de ouders roept. “Mama! Papa| Kijk dan wat ik durf!” en dan van de hoge duikplank. In de Slovaakse jeugdfilm ‘Little Harbour’ (‘Piata lod’) zit in het begin ook zo’n scène, maar de situatie is toch net wat anders en daarmee heeft de jonge hoofdrolspeelster Jarka direct al de kijker om haar vinger gewonden.

Jarka is een jaar of tien en groeit op met haar piepjonge moeder en haar oma in een rommelig appartement. Oma is ernstig ziek, maar psychisch nog goed bij de pinken en ze manipuleert haar dochter en kleindochter op alle mogelijke manieren. Jarka’s moeder Lucia is liever de beste vriendin van haar dochter dan dat ze haar moederrol serieus neemt. Het is dan ook niet verwonderlijk dat het verantwoordelijkheidsgevoel van het meisje groter is dan dat van haar moeder. Als er geen schone kleding voor Jarka is, zegt Lucia haar dan maar kleding van haar te dragen, zodat het arme kind er bij loopt in kleding die eerder bij haar moeders ruige levensstijl past dan bij een jong meisje.

Het was allemaal nog niet zo ernstig geweest als Lucia ook echt een goede vriendin voor Jarka was, maar ook op dat vlak laat ze het regelmatig afweten. Zeker wanneer er mannelijke aandacht in het verschiet ligt. Wanneer Lucia voor een onbepaald aantal dagen naar Praag vertrekt omdat ze daar kan werken als zangeres, laat ze Jarka alleen achter. Op echte zorg van oma hoeft Jarka niet te rekenen. Dan vertrouwt een vrouw op het station haar haar tweeling toe. Zij moet even naar het toilet en Jarka wil vast wel even op de baby’s letten? Het is het begin van een nieuw en spannend avontuur voor Jarka, die de komst van de baby’s in haar leven aangrijpt om een echte gezinssituatie te creëren.

‘Little Harbour’ is gebaseerd op een deel van het boek van Monika Kompaniková, die op haar beurt weer geïnspireerd werd door ware gebeurtenissen. De eerste helft van de film is sociaal-realistisch en doet – ondanks de fraaie composities en het gebruik van licht en kleur – bijna aan als een documentaire. De acteurs zetten hun rol zeer naturel neer. Het tweede gedeelte is net zo beeldschoon gefilmd, maar is qua toon veel sprookjesachtiger. Toch botsen die twee delen niet. De vriendschap met Jarka’s jongere buurjongen Kristian is al even ontroerend als de scènes met de schattige baby’s. Jarka en Kristian komen dan wel uit totaal tegenovergestelde gezinnen, hun verlangen naar geborgenheid en gezelligheid kent dezelfde intensiteit en ze vinden elkaar in hun knap gecreëerde fantasiewereld. ‘Little Harbour’ is een bitterzoete film voor jongvolwassenen (vanaf een jaar of twaalf, dertien), maar zal ook zeker bij volwassenen in goede aarde vallen.

Monica Meijer

Waardering: 3.5