Manuale d’Amore (2005)

Regie: Giovanni Veronesi | 116 minuten | drama, komedie, romantiek | Acteurs: Carlo Verdone, Luciana Littizzetto, Silvio Muccino, Sergio Rubini, Margherita Buy, Jasmine Trinca, Rodolfo Corsato, Dino Abbrescia, Dario Bandiera, Luis Molteni, Sabrina Impacciatore, Anita Caprioli

De Italiaanse komedie ‘Manuale d’Amore’ gaat over de vier stadia van een moderne liefdesrelatie: Verliefd, Crisis, Affaire, Breuk. De titel is afkomstig van het gelijknamige (fictieve) zelfhulppakket, bestaande uit boek en cd (ook verkrijgbaar als losse delen). In combinatie met een aantal personages dat van het ene deel naar het andere hopt, vormt dit zelfhulppakket het verbindend element tussen de vier losse verhalen. Over de homogeniteit van ‘Manuale d’Amore’ hoeven we ons dus geen zorgen te maken. Maar hoe zit het met de humor?

In de eerste twee delen van de film valt er over die humor niets te klagen. In het eerste deel zien we hoe twee potentiële geliefden om elkaar heen draaien, ieder middel aangrijpend om elkaar te ontmoeten of juist te ontlopen. De humor is subtiel, zeker voor Italiaanse begrippen, en het helpt ook mee dat de vrouwelijke rol wordt gespeeld door de fantastische Jasmine Trinca. Ook het tweede deel is geslaagd, vooral omdat we hier te maken krijgen met grappige en herkenbare cultuurverschijnselen, zoals de vlucht in spiritualiteit en het gezellige avondje bij vrienden, met bier, chips en video’s van recente bevallingen. Dit tweede deel kent als enige een licht dramatische ondertoon, wat mooi contrasteert met de humor.

In het derde deel worden de grappen al wat minder van kwaliteit. Het verhaal over een op drift geraakte vrouwelijke verkeersagente heeft wel zijn momenten maar is voornamelijk erg melig. In het vierde deel belanden we in een ouderwetse klucht, compleet met betrapte echtbrekers en een minnaar die onder het bed vlucht als de echtgenoot thuiskomt. Dit deel is hopeloos oubollig en daar kan de afsluitende epiloog weinig meer aan verhelpen.

Ondanks zijn wisselvallige kwaliteit is ‘Manuale d’Amore’ best een aardige film geworden en in één opzicht zelfs een opmerkelijke. Terwijl de toon van de film vrolijk en ontspannen is, mag je zijn conclusie best deprimerend noemen. Volgens ons zelfhulpboek kunnen we het idee van de Ware Liefde wel vergeten, aangezien iedere Verliefdheid onvermijdelijk eindigt met een Breuk. Wellicht een realistische gedachte maar dodelijk voor iedere romanticus. Gelukkig dan maar dat je deze charmante lichtgewichtkomedie alweer bent vergeten op het moment dat de aftiteling begint.

Henny Wouters

Waardering: 3

Bioscooprelease: 22 februari 2007