Multiple Sarcasms (2010)
Regie: Brooks Branch | 97 minuten | drama | Acteurs: Timothy Hutton, Mira Sorvino, Dana Delany, Mario Van Peebles, India Ennenga, Laila Robins, Stockard Channing, Brett Berg, Tim Bohn, Joan Jett, Ronald E. Giles, Nadia Dassouki, Jonathan C. Green
Acteurs die met de vingertoppen het almachtige mekka van absoluut sterrendom even mogen beroeren om dan weer met een keiharde smak tegen de onglorieuze straatstenen van Hollywood te belanden. Een knak voor je carrière die zich voortaan afspeelt in schandalig slechte pellicule verkwistende ondingen waarvoor liefhebbers van B-films hun portie aan fikkie doorgeven. Timothy Hutton kan er een boek over schrijven en in iets minder mate geldt dit ook voor Mario Van Peebles. De eerste kreeg op 20-jarige leeftijd een Oscar voor beste mannelijke bijrol in de handen geduwd. ‘Ordinary People’ leek het startschot maar bleek slechts een losse flodder. Wie ooit ‘Reflections’ kon uitzitten, zal volmondig ja knikken. Van Peebles kreeg nog eerder zijn bewijs van has been. Het lot heeft hen nu samen gebracht in ‘Multiple Sarcasms’. En verdorie, we zien weer vuur in hun oogballen branden.
What if you could write it over? Gabriel (Timothy Hutton) zou je een succesvol man kunnen noemen. Een leuke baan, een gezin… Veel mensen zouden in zijn schoenen willen staan. Hij zelf ziet dat toch iets anders. Een onbehaaglijk gevoel besluipt hem dat er iets ontbreekt. Zijn plan om de innerlijk onrust te bezweren: een toneelstuk schrijven over de relatie tussen man en vrouw. Maar verder dan wat luchtkastelen komt hij nog niet. Inspiratie zweeft er nochtans genoeg in zijn persoonlijke leven dat meer en meer op een klucht begint te gelijken. De genante momenten stapelen zich op. Hij heeft geen zin in feestjes met zijn vrouw, vertikt het om te verbroederen met haar familieleden, zijn job als architect verveelt hem en hij spendeert liever tijd in de cinema. Waar hij iedere keer ‘Starting Over’ bekijkt, een komedie met Burt Reynolds. Als hij eindelijk aan zijn toneelstuk begint, is het kalf al half verdronken.
‘Multiple Sarcasms’ zit vol kleine en simpele vondsten die er een amusante vertoning van maken. Gabriel die alleen op het toilet aan zijn stuk kan werken. Net alsof hij de bagger uit zijn ziel moet persen. Gabriel en Rocky (Van Peebles) die op café een boompje opzetten over het vrouwelijk geslachtsorgaan terwijl die laatste meer in kerels is geïnteresseerd. Of Gabriel die denkt zijn dochter een dienst te bewijzen door op school te verschijnen met een doos tampons. Laat de zakdoek overigens maar rustig in uw broekzak want de stroop blijft netjes in z’n potje. De bijtende humor niet.
Als mijmering over hoever je wilt gaan in je streven naar succes en wat nu echt de belangrijkste facetten zijn in het leven is ‘Multiple Sarcasms’ geslaagd. Met dank aan twee verloren zonen van de cinema. Houdt de blik scherp (naar goede scenario’s) en het vuur brandende, jongens…
Jochem Geelen