Saving Face (2004)
Regie: Alice Wu | 97 minuten | drama, komedie, romantiek | Acteurs: Michelle Krusiec, Joan Chen, Lynn Chen, Jin Wang, Guang Lan Koh, Jessica Hecht, Ato Essandoh, David Shih, Brian Yang, Nathanel Geng, Mao Zhao, Louyong Wong
Over Chinese immigranten hoor je zelden iets negatiefs, je hoort er überhaupt niet veel over. Het stereotype beeld is: hardwerkend of hard studerend, bedeesd en zwijgzaam (op wat onverstaanbare uitbarstingen na). Chinese mannen komen uiterst beleefd over en Chinese vrouwen uiterst mysterieus.
In ‘Saving Face’ laat de debuterende regisseuse Alice Wu zien welke diepe gronden die stille wateren hebben. De film is gesitueerd in Flushing – Amerika – en laat zien wat er gebeurt als vrijheid en traditie botsen. In Wu’s film staan drie vrouwen centraal: de jonge lesbische arts Wil(helmina), haar traditionele zwangere moeder Hwei-Lan en de vrijzinnige ballerina Vivian, Wilhelmina’s grote liefde en tevens de dochter van haar baas. Aangezien Hwei-Lan niet wil vertellen wie haar heeft bezwangerd wordt ze verstoten door haar vader en moet ze bij Wil in huis gaan wonen. Aanvankelijk lijken ze niets gemeen te hebben, maar als Hwei-Lan porno huurt begint het plot verdacht veel te lijken op dat van een andere succesvolle lesbo-film: ‘Better Than Chocolate’. De overeenkomst met ‘Better Than Chocolate’ ligt erin dat ook in die film een moeder eerst niets wil weten van de ‘afwijkende’ seksuele geaardheid van haar dochter, maar uiteindelijk helemaal bijdraait en ook toleranter staat tegenover haar eigen seksualiteit. Hwei-Lan staat immers op het punt opnieuw een liefdeloos huwelijk in te stappen, om haar vaders eer maar niet te bezoedelen. Durven moeder en dochter uiteindelijk voor zichzelf te kiezen?
Zo klinkt het allemaal nogal gezapig, want inderdaad: ‘Saving Face’ volgt enerzijds het stramien van een typische romantische lesbo-komedie. Het originele is echter natuurlijk dat het hier gaat om Chinees-Amerikaanse meisjes. Je kunt het interessant vinden om te zien welke problemen zij ondervinden bij het losbreken van de traditie, maar je kunt het ook simpelweg interessant vinden om eens (zo goed als) levensechte Chinees-Amerikaanse lesbiennes te zien. Zowel de twee jonge meisjes als de moeder (die 48 jaar moet voorstellen, maar er zeker niet zo uitziet) zijn zeer mooi, wat niet gezegd kan worden van de vele Chinese mannen die de revue passeren. Logisch dat Wil meer opgewonden raakt van een mysterieuze, zwoele ballerina. Als ze samen voor de snoepautomaat in het ziekenhuis staan zegt deze Vivian tegen Wil: ‘sometimes your body knows what you really want’. Misschien cliché en zeker een one-liner, maar dit is pas echte lesbische erotiek, de seksuele spanning spat er van af.
Voor diegenen die niet warmer of kouder worden van lesbische Chinezen zijn er altijd nog wat humoristische situaties om zich mee te vermaken, al is het bij de grappige opmerkingen in het Chinees jammer dat je geheel op de ondertiteling moet vertrouwen. Ook is er zorg besteed aan de enscenering. Genoeg ‘mooie plaatjes’ dus. Eigenlijk is er niet veel mis met ‘Saving Face’, al zal ze ook niet de geschiedenis ingaan als een meesterwerk. Het is een leuke, mooie lesbo-film met een vleugje culturele problematiek.
Emy Koopman