Secret Sunshine-Milyang (2007)
Regie: Lee Chang-dong | 142 minuten | drama | Acteurs: Do-yeon Jeon, Kang-ho Song, Yeong-jin Jo, Jeong-yeob Seon, Mi-kyung Kim, Yeong-jae Kim, Yeong-jae Kim, Myeong-shin Park
In de vierde film van regisseur Lee Chang-dong vinden we in eerste instantie een portret van hedendaags Korea, waarin verschillende groeperingen en culturele stromingen elkaar vinden, te midden van een samenleving die bol staat van de hypermoderne technische ontwikkelingen. Zo zien we bijvoorbeeld christelijke kerkdiensten waar het religieuze gezang op zijn Koreaans door middel van een karaokeset ten gehore wordt gebracht. Traditionele gebruiken en moderne ontwikkelingen ontmoeten elkaar op ontroerende wijze, een thematiek die we al eerder zagen in films van Lee Chang-dong. Zo ook in bijvoorbeeld ‘Green Fish’, waar het hoofdpersonage na terugkeer in zijn geboortedorp geconfronteerd wordt met de snelle modernisering die de afgelopen jaren keihard heeft toegeslagen.
Verder is de film bovenal een studie naar het menselijk lijden; eenzaamheid en rouw. Het narratief is hieraan ondergeschikt, waardoor sommige ontwikkelingen in het verhaal niet helemaal duidelijk worden. Beide hoofdrollen dragen deze thematiek op voortreffelijke wijze: natuurlijk Do-yeon Jeon, die voor de rol van de door het noodlot getroffen Shin-ae Lee in 2007 terecht een Gouden Palm won op het filmfestival in Cannes. Maar ook haar mannelijke tegenspeler Kang-ho Song zet een ijzersterke rol neer als de verlegen maar zeer vasthoudende bewonderaar Jong-chan Kim.
Zodra Shin-ae Lee met haar zoontje Jun aankomt in het dorp zijn de inwoners op hun hoede. De meeste mensen zijn geïntrigeerd door de nieuwelingen, de weduwe en haar zoon die het moderne Seoul op hebben gegeven om zich te vestigen in hun bescheiden stadje. De eerste ontmoeting die Shin-ae heeft is met de verlegen garagehouder Jong-chang Kim, die duidelijk op zoek is naar menselijk contact dat verder gaat dan de telefoongesprekken met zijn moeder en de machograppen waarmee zijn collega’s van de garage elkaar en hem de hele dag vervelen. Hij stort zich in al zijn eenzaamheid volledig op Shin-ae en is ondanks haar gematigd enthousiasme vastberaden haar steun en toeverlaat te zijn en zo dichter bij de vrouw te komen.
Myriang, de plaats waar Shin-ae met haar zoontje gaat wonen, betekent letterlijk verborgen zonneschijn, oftewel secret sunshine. Wellicht symboliseert dit ook de innerlijke strijd die de vrouw voelt als haar geloof en in feite haar hele bestaan zo op de proef wordt gesteld. De film deed in eerste instantie behoorlijk wat stof opwaaien door de belichting van de evangelische christenen die een nogal prominente rol in de film spelen, maar uiteindelijk waren zowel christelijke als niet-religieuze groeperingen onder de indruk met de realistische weergave van de situatie.
Het is moeilijk iets over het verloop van de film te zeggen zonder meteen te veel van de plot te verklappen, vooral omdat er in principe maar één verhaallijn is die de film, het hoofdpersonage en de kijker in zijn greep houdt. Shin-ae wordt heen en weer geslingerd door emoties, totdat ze na verloop van tijd niet meer weet waar ze nog naartoe moet met haar wanhoop. Grote delen van de film worden op deze manier volledig gedragen door Do-yeon Jeon, die de emotionele lading goed over weet te brengen, zodat je intens geraakt zal worden door het verhaal en de vertolking ervan.
Ruby Sanders
Waardering: 4
Bioscooprelease: 11 september 2008