Superman IV: The Quest for Peace (1987)

Regie: Sidney J. Furie | 90 minuten | actie, avontuur, science fiction | Acteurs: Christopher Reeve, Gene Hackman, Jackie Cooper, Marc McClure, Jon Cryer, Sam Wanamaker, Mark Pillow, Mariel Hemingway, Margot Kidder, Damien McLawhorn, William Hootkins, Jim Broadbent, Stanley Lebor, Don Fellows, Robert Beatty, Bradley Lavelle     

‘Superman IV: The Quest For Peace’ wordt over het algemeen beschouwd als de nagel aan de doodskist van de ‘Man van Staal’. Het stuk kryptoniet waardoor plannen voor ‘Superman V’ niet doorgingen en het bijna twee decennia zou duren voordat deze superheld terugkeerde op het witte doek in ‘Superman Returns’ (2006). De basis van het verhaal is niet slecht en was bovendien actueel in die tijd. Superman voorkomt vernietiging van de aarde door kernwapens. Helaas is de rest van de plot matig en is vrijwel alles slecht uitgevoerd.

Clark Kent (Christopher Reeve) is hier geen charmante nerd meer maar een superkneus. De relatie met Lois Lane (Margot Kidder) heeft in dit deel een minieme rol, uitleg en diepgang ontbreken. Lacy Warfield (Mariel Hemingway) wordt geïntroduceerd als de dochter van de nieuwe baas van de Daily Planet krant en het nieuwe liefje van Clark. Maar ook deze relatie wordt nauwelijks opgebouwd. Vijand Nuclear Man (Mark Pillow) komt belachelijk over met geleende stem van Lex Luthor (Gene Hackman) en uitschuifbare gouden nagels. Hij is geboren uit de zon (met kleren!) en in staat om intern hitte op te wekken. Maar in plaats van Superman in de fik te laten vliegen, maakt hij een ijsdiamant van hem. De aftakeling en de genezing van Superman worden niet getoond. Waarom Nuclear Man opeens geïnteresseerd is in Lacy weet niemand. Met zijn voeten verschroeit Nuclear Man de grond waarop hij loopt, maar Lacy kan hij gewoon vasthouden. Daarnaast wordt er geen rekening mee gehouden dat gewone mensen niet in de ruimte kunnen overleven zonder pak en zuurstof.

Gene Hackman zet een over-the-top Lex Luthor neer. Hij probeert nog het beste van het slappe materiaal te maken. Jon Cryer is slechts een irritant bijfiguur als Lex’s neefje Lenny. De special effects zijn ook van mindere kwaliteit door het budget dat gehalveerd werd door producers Golan en Globus van Cannon Pictures. Zo zijn de draden aan de superhelden in sommige shots zichtbaar en wordt het shot van vliegende Superman vaak hergebruikt.  Kortom, Christopher Reeve (1952-2004) en Superman verdienden veel beter dan deze afsluiting. Echter, als je bereid bent om voorbij al het belachelijks te kijken kun je toch geëntertaind worden. De ravage die Nuclear Man aanricht en Superman herstelt bij het Vrijheidsbeeld, vulkaan Etna en de Chinese Muur zijn best leuk om te zien. Dus overslaan van ‘Superman IV: The Quest For Peace’ kan makkelijk. Tenzij je ze per se allemaal gezien wilt hebben of even een anderhalf uurtje over hebt.

Sarita Koendjbiharie

Waardering: 1.5

Bioscooprelease: 13 augustus 1987