Till (2022)

Recensie Till CinemagazineRegie: Chinonye Chukwu | 130 minuten | drama, biografie | Acteurs: Danielle Deadwyler, Jalyn Hall, Whoopi Goldberg, Frankie Faison, Sean Patrick Thomas, John Douglas Thompson, Diallo Thompson, Tyrik Johnson, Enoch King, Haley Bennett, Carol J. Mckenith, Elizabeth Youman, Keisha Tillis, Sean Michael Weber

Op 23 april 2023 overleed Carolyn Bryant Donham in een hospice in Louisiana. Ze was 88 jaar. Toen Carolyn 21 was, was ze caissière in een kleine kruidenierszaak in Mississippi. Naar haar woorden bejegende de tiener Emmett Till haar onheus bij zijn korte bezoek aan het winkeltje (over de precieze toedracht verschillen de meningen). Haar beschuldigingen leidden ertoe dat Carolyns man en diens halfbroer Emmett ontvoerden, martelden en uiteindelijk vermoorden. Emmett werd 14 jaar. Zijn dood zette een stroom aan protesten en acties in gang, die uiteindelijk weer hun uitwerking hadden op de burgerrechtenbeweging. Het biografische drama ‘Till’ van Chinonye Chukwu gaat voornamelijk in op wat de afschuwelijke moord op haar zoon met Mamie Till-Mobley doet en wat zij vervolgens betekent heeft voor de maatschappelijke ontwikkelingen.

Voor wie de nieuwsberichten kent, heeft ‘Till’ niet veel verrassingen in petto, maar het is de filmmakers wel gelukt deze zwarte bladzijde uit de Amerikaanse geschiedenis een gezicht en een ziel mee te geven. Het is moeilijk om niet bij voorbaat al een brok in je keel te krijgen als Mamie (Danielle Deadwyler) haar zoon op de trein zet, omdat je weet dat haar angstige gevoelens gegrond zijn. We raken overtuigd van de liefdevolle band tussen moeder en zoon, maar krijgen ook mee hoe Mamie zelf als kind staat in relatie tot haar ouders (Whoopi Goldberg en Frankie Faison). Emmett (steevast Bo genoemd, en hartveroverend gespeeld door Jalyn Hall) is een vrolijke, zelfverzekerde jongen, die het goed heeft in Chicago. Op het eerste gezicht heeft hij het er in ieder geval makkelijker dan zijn neven, die in het veel meer racistische Mississippi wonen (al blijkt uit een bezoekje aan een warenhuis in de stad dat ook in Chicago zwarte klanten een slechtere behandeling krijgen dan witte).

De tijd in Money, Mississippi is kort, ook in werkelijkheid heeft Emmett niet lang van het familiebezoek mogen genieten. De regisseur valt te prijzen voor het feit hoe de ontvoering en daadwerkelijke moord in beeld is gebracht. Less is more, soms is geluid voldoende om kippenvel te veroorzaken. Zodra Mamie op de hoogte is gebracht van het tragische lot van haar enige kind, gaat ‘Till’ volledig over haar ontwikkeling. Danielle Deadwyler is fantastisch. Haar hele lichaamstaal overtuigt met de emoties waar een moeder die haar kind verliest mee te maken krijgt. Sowieso is de dood van een kind iets wat geen ouder mee moet maken, laat staan de wijze waarop haar Bo van haar is ontnomen. De beslissing om zijn verminkte lichaam aan de pers te tonen, omdat zowel de burgers als de leiders van Amerika met de brute moord en het onrecht geconfronteerd moesten worden, kreeg een vervolg toen op haar wens de begrafenis met een open kist plaatsvond.

‘Till’ is een degelijk en vakkundig gemaakt drama, met gruwelijke scènes die recht doen aan de geschiedenis. Hoewel het verhaal en de uitkomst bekend is, verveelt de speelfilm geen moment. Het is tegelijkertijd een ode aan Mamie Till-Mobley en de kracht van moederliefde als een belangrijke kroniek van een intens verdrietige gebeurtenis die nooit had mogen plaatsvinden.

Monica Meijer

Waardering: 4

Bioscooprelease: 30 maart 2023