Metéora (2012)

Regie: Spiros Stathoulopoulos | 80 minuten | drama, romantiek | Acteurs: Theo Alexander, Tamila Koulieva-Karantinaki, Adonis Kapsalis

Dat ook streng religieuze kloosterlingen zich kunnen overgeven aan de liefde, bewijzen de jonge monnik Theodorov en non Urania in ‘Metéora’. In het bergachtige gebied van centraal Griekenland liggen de kloosters van Metéora, bovenop hoge bergpieken. De letterlijke kloof, hun respectievelijke kloosters bevinden zich tegenover elkaar op afzonderlijke bergtoppen, en hun orthodox Christelijke geloofsleer staat een functionele liefdesrelatie in de weg. Hun enige omgang bestaat uit hun frequente bezoekjes aan het dal, dat wordt bevolkt door schaarse geitenhoeders en olijvenboeren. Daarnaast werpen ze elkander terloopse blikken toe tijdens de gezamenlijke processies en kerkdiensten van de twee kloosters en communiceren ze via door spiegels gecreëerde lichtreflecties die ze in het geniep van afstand het dal over laten golven. De onderlinge frivole toenaderingen zorgen voor een interne botsing met hun celibate levensstijl en hun dienstigheid aan de kerk. Uiteindelijk zullen de twee geliefden moeten kiezen tussen hun wederzijdse liefde en hun rituele toewijding aan het geloof.

Hun worsteling wordt op een zeer symbolische wijze gepresenteerd. De dagelijkse religieuze rituelen en gebruiken die de twee moeten ondergaan worden afgewisseld met fraai gestileerde animaties, waarin niet alleen hun innerlijke belevingswereld wordt gevisualiseerd, maar ook de mythes en allegorieën van het oudheidkundige Griekenland en de bijbel worden gerepresenteerd. De animaties hebben dan ook de vorm van klassieke orthodox Byzantijnse iconen, vol verscheurde craquelé die ‘Metéora’ een authentiek universeel tijdsbeeld meegeven.

Ook de rest van ‘Metéora’ ziet er onberispelijk uit. De locatie vraagt vanzelfsprekend om een mooie fotografie en regisseur Stathoulopoulos slaagt daar in zijn tweede full length film met verve in. De framing klopt, de belichting is zeer schoon en de sfeer van het kloosterschap wordt goed tastbaar gemaakt. Wanneer de nevel de bergtoppen omringt, lijken de kloosters werkelijk van de Aarde gescheiden te zijn en een tussenbastion te vormen naar de hemel toe (Het Griekse Metéoros betekent zoveel als verheven of zwevend). Zo wordt op een krachtige manier de tweestrijd van de twee stiekeme geliefden tussen het Aardse en het hemelse gesymboliseerd.

De verstilde beelden geven het dagelijkse leven in het klooster goed weer. De monniken en nonnen verdrijven hun tijd met bidden, het lezen van de bijbel en andere kloostertaken. Dialogen zijn schaars, scènes lang en statisch. De vorm en verstilling lijken dan ook belangrijker dan diepgaande inhoud, maar dat is geen onoverkomelijk probleem. ‘Metéora’ is op zijn best als de film, net als liefde zelf wellicht, simpelweg wordt ondergaan.

Wouter Los

Waardering: 4

Bioscooprelease: 8 augustus 2013
DVD-release: 9 januari 2014