Like Someone in Love (2012)

Regie: Abbas Kiarostami | 109 minuten | drama | Acteurs: Ryo Kase, Tadashi Okuno, Rin Takanashi, Denden, Ryota Nakanishi

Na Italië, waar hij met Juliette Binoche ‘Copie conforme’ (2010) draaide, zet de Iraanse regisseur Abbas Kiarostami opnieuw zijn camera veiligheidshalve in het buitenland neer. In ‘Like Someone in Love’ focust hij in Tokyo op het eenzame leven van Akiko (Rin Takanashi) studente sociologie en escortgirl, die door haar baas naar een bejaarde professor (Tadashi Okuno) in een buitenwijk wordt gestuurd. Akiko wil niet. Haar plattelandsoma is in de stad om haar te bezoeken. Bovendien is ze doodmoe en ze heeft de volgende dag een tentamen, zegt ze. Wanneer ze haar mobieltje opneemt in de bar, en liegt over de plaats waar ze is, begrijpen we dat ze onder druk staat van een bezitterig vriendje. Toch laat ze zich door de baas in een taxi zetten en pinkt een traan weg wanneer ze, in het voorbijgaan in het donker, haar oma nog steeds bij het station ziet wachten.

Vanuit die door egoïsme bepaalde samenhang luisteren we mee naar verschillende boodschappen die oma insprak en naar mededelingen van een bedrijf. Onthechting van gevoelens en momenten alom; oma’s misplaatste vertrouwen, Akiko’s onderdrukte ware behoeften. Dan arriveert ze bij de professor. Akiko babbelt sociaal over een schilderij in de kamer dat ze herkent uit haar eigen jeugd. Op de eettafel staan kaarsjes en hij heeft soep gemaakt. De telefoon gaat. En Akiko is al in slaap gevallen.

Door Kiarostami’s afstandelijke manier van filmen voelt de kijker mededogen met de personages. Hij schildert zijn kwetsbare, wijze dan wel agressieve karakters in een tijd en handeling die hun – door hem – is gegeven. Hij vertelde zijn acteurs tijdens het draaien niets over hun personages. Ook wisten ze van te voren niets van een ontknoping.

Kiarostami is in zijn chronologische dramatische opbouw vooral een man van subplots. Dat zit hem niet alleen in fragmenten van dialogen. Maar ook in zijn schijnbaar onopvallende enscenering. De kaalheid, hardheid en zachtheid van zijn film, waarbij storende eigentijdse geluiden – zoals antwoordapparaten, radio, verkeer, cd –  overheersen, werkt sterk omdat hij ze niet omlijst met een dominante sfeerbepalende muzikale soundtrack. Dat levert zowel een kil realisme op van stress en vervreemding waaronder mensen gebukt gaan. Maar ook tedere humane momenten, die vooral door de ouderen worden belichaamt. Het gesprek dat de professor met haar vriendje voert, lijkt eigenlijk wel de kern van de film te bepalen. Kiarostami vertelt door te spelen met de verwachtingen van zijn personages, en die van zijn toeschouwers in de zaal. Zodoende raakt ‘Like Someone in Love’ filmliefhebbers, hoewel de plot van deze subtiele film eigenlijk geen ontknoping mag heten.

Redactie Cinemagazine

Waardering: 3

Bioscooprelease: 10 januari 2013
DVD-release: 11 juni 2013