The New Daughter (2009)
Regie: Luis Berdejo | 108 minuten | horror, thriller | Acteurs: Kevin Costner, Ivana Baquero, Samantha Mathis, Gattlin Griffith, Erik Palladino, Noah Taylor, James Gammon, Sandra Ellis Lafferty, Margaret Anne Florence, Christopher Harvey, Brynn Massey, Martin Thompson, Nevaina Graves Rhodes, Rob Bonz, James Middleton, Ralph LaCorte, Guy Perry, Edmund Entin, Gary Entin
Het zit schrijver John James niet mee. Zijn vrouw is er vandoor met een nieuwe liefde, zijn zoontje Sam heeft verlatingsangst, zijn dochter Louisa is opstandig en van zijn nieuwe boek staat nog geen letter op papier. Naar goed filmgebruik verkast John met zijn gezin naar een afgelegen oord om daar een nieuw leven op te bouwen. Helaas zorgt de verhuizing niet voor de gewenste ommekeer. In tegendeel, de zaken gaan snel bergafwaarts, met dank aan een Indiaanse grafheuvel in de achtertuin. Dochterlief voelt zich meteen aangetrokken tot het bouwsel, terwijl vader en zoon er de kriebels van krijgen. De begeleidende muziek suggereert dat vader en zoon het bij het rechte eind hebben. Met deze hoop aarde is iets goed mis. Toch wijt John het steeds vreemder wordende gedrag van zijn dochter in eerste instantie aan puberperikelen en aan zichzelf. Alle pubermeiden veranderen immers in monsters als de hormonen opspelen. En schiet hij zelf niet vreselijk tekort als alleenstaande ouder?
Had regisseur Luis Berdejo de suspense beter gedoseerd en zijn hoofdpersonen wat meer kleur gegeven, dan was ‘The New Daughter’ best een aardige thriller geweest. Een film die parallellen trekt tussen de grillen van de puberteit en bovennatuurlijke krachten die bezit van je nemen biedt perspectieven, maar voor een geslaagde uitwerking van het concept is het noodzakelijk dat je met het gezin James meeleeft. Dat laatste krijgt Berdejo in ‘The New Daughter’ niet voor elkaar, hoeveel aandacht hij ook besteedt aan de familiedynamiek. Vader John is een stijve hark, zoon Sam heeft een hoge irritatiewaarde en dochter Louisa kijkt van meet af aan zo stuurs dat je haar met liefde in een grafheuvel ziet verdwijnen. Daarnaast verklapt Berdejo aanvankelijk teveel over wat er in de heuvel huist, om vervolgens zoveel tijd uit te trekken voor spanningsopbouw dat je wakker schrikt op de spaarzame momenten dat er echt iets te griezelen valt. De filmmuziek blijft ondertussen stug volhouden dat je naar een hele enge film zit te kijken. Leuk geprobeerd, maar dat is toch echt niet zo.
Naarmate de film zijn ontknoping nadert wordt de mythologie rondom de heuvel warriger. Om zijn publiek bij de les te houden laat Berdejo een professor opdraven die John uitleg geeft over de achtergrond van Indiaanse grafheuvels. Infodump heet dat, een weinig elegante en in dit geval ook nog eens slecht getimede poging om helderheid te scheppen. Dankzij Sam, die om plottechnische redenen vaak met een mierenkast in de weer is, weten we namelijk al dat grafheuvels eigenlijk een soort insectenkolonies zijn. En daarmee weet je genoeg. De overeenkomsten tussen mierenkast en grafheuvel liggen er zelfs zo dik bovenop dat al snel duidelijk is welke plannen de heuvelbewoners met Louisa hebben. Dergelijke opzichtige trucjes passeren wel vaker de revue in ‘The New Daughter’. Berdejo wil zijn publiek zo graag bij de lurven pakken dat hij zijn doel voorbij schiet en veel pretentieuzer overkomt dan ongetwijfeld de bedoeling was. Het is dan ook de vraag wat je als bioscoopbezoeker het eerste verliest: je geduld of je interesse.
Paula Koopmans
Waardering: 2
Bioscooprelease: 7 oktober 2010