The Other Side of the Street – O outro lado da rua (2004)
Regie: Marcos Bernstein | 97 minuten | drama, thriller | Acteurs: Fernanda Montenegro, Raul Cortez, Milene Pizarro, Laura Cardoso, Luiz Carlos Persy, Marcio Vito, Miguel Lunardi, Caio Ramos, Eliana César
De bruine, droevige ogen van Regina zullen velen bekend voorkomen. Verwonderlijk is dit niet: zij behoren toe aan de actrice die in het bejubelde ‘Central do Brasil’ als brievenschrijfster Dora met de kleine Josué op zoek gaat naar zijn vader. Sympathiek en ontroerend is zij ook in deze film. Maar niet vanaf het eerste moment.
Gedurende tweederde van de film – althans zo voelt het – is Regina een zeur die neerkijkt op het volgens haar kleurloze bestaan van collega-bejaarden. En dat terwijl ze zelf in een naargeestig flatgebouw woont, tegen haar stokoude hondje Betina praat en nauwelijks vrienden heeft. Anders dan de kaartende oudjes uit haar omgeving is zij wèl nuttig bezig – meent zij. Zo helpt zij als onbezoldigd politie-informant bij de bestrijding van de lokale misdaad. Waarom zij zich zo in dit werk vastbijt is onduidelijk. Wil zij oprecht dat het recht zegeviert? Of doet zij dit werk gewoon uit bemoeizucht en verveling?
Pas in de interactie met Camargo, haar overbuurman en ex-rechter die zij van moord verdenkt, wint zij aan sympathie. De reden? Regina toont haar kwetsbaarheid, is teder en blijkt zowaar over humor te beschikken.
Vanaf het moment dat Regina en Camargo elkaar ontmoeten, verandert de film van genre. Regina stapt uit een (te) langzaam voortkabbelende remake van Hitchcocks ‘Rear Window’ en betreedt een psychologisch drama. Niet langer draait de film om moord en verdenkingen; centraal staat het contact tussen twee dolende zielen. Dit is prettig want het registreren van emoties gaat Bernstein beter af dan het opbouwen van spanning. Zijn inzicht in de menselijke ziel demonstreerde hij al eerder. Bernstein schreef mee aan het script van ‘Central do Brasil’, de eerdergenoemde roadmovie waarin de twee hoofdpersonen op geloofwaardige wijze naar elkaar toegroeien.
Met ‘O outro lado da rua’ debuteert hij als regisseur, één die beelden voor zichzelf wil laten spreken en nauwelijks aan ‘ondertiteling’ doet. Zo is er vrijwel geen achtergrondmuziek, ontbreken vlammende dialogen en is harde actie ver te zoeken. Bernstein concentreert zich op de oogopslag van zijn hoofdrolspelers. Op hun houding, tred en gebaren. Door de sterke acteerprestaties van Montenegro en Cortez werkt deze subtiele aanpak. Hun eenzaamheid is tastbaar. Net zoals hun melancholie.
De kracht van de film schuilt in het samenspel van deze twee acteurs. Jammer genoeg ontmoeten zij elkaar pas in een vrij laat stadium. Veel kijkers zullen voor die tijd zullen al op de uit-knop hebben gedrukt. Omdat Regina irriteerde. Het thriller-effect uitbleef. Of omdat de traagheid van de film ondraaglijk werd – zelfs de discomuziek die Regina zo nu en dan omringt, zweept niet op. Volhouders belanden in een fraaie acteursfilm. En genieten alsnog.
Patricia Jacob