Best Man Down (2012)

Recensie Best Man Down CinemagazineRegie: Ted Koland | 89 minuten | komedie, drama | Acteurs: Justin Long, Jess Weixler, Tyler Labine, Addison Timlin, Shelley Long, Frances O’Connor, Evan Jones, Michael Landes, Peter Syvertsen, James Detmar, Jane Hammill, Claudia Wilkens, Sasha Andreev

Ooit wilde Tyler Labine directeur worden van zijn oude middelbare school. Of toch in elk geval leraar. Maar het lot besliste anders. Na talloze ’tussenbaantjes’, waaronder pizzakoerier, ontdekte de Canadees zijn liefde voor schrijven en acteren. Dat hij geen goddelijk lichaam heeft, niet over een messcherpe kaaklijn beschikt en in de verste verte niet lijkt op de ultieme leading men Brad Pitt en George Clooney, bleek een minder groot obstakel dan vooraf gedacht. Want, zo zegt Labine zelf: “Volgens mij is er een nieuw filmpersonage opgestaan: het is een sidekick-slash-leading man-rol. Mannen als Zach Galifianakis en Seth Rogen hebben grote successen geboekt in soortgelijke rollen. Je hoeft niet meer het perfect geboetseerde gezicht, het strakke en gespierde lichaam en de bijpassende donkerbruine stem te hebben; je kunt nu ook grappig en doorsnee zijn en toch tot de leading men behoren.” En zo timmert Labine al enige jaren aan de weg, als stemacteur (in bijvoorbeeld ‘Monsters University’ uit 2013) maar ook in speelfilms als ‘Tucker and Dale vs. Evil’ (2010), ‘Rise of the Planet of the Apes’ (2011) en ‘The Boss’ (2016).

In ‘Best Man Down’, dat uit 2012 stamt, draait alles om Labines personage Lumpy. Hij legt echter al vrij vroeg in de film het loodje. Als getuige op het huwelijk van zijn beste vriend Scott (Justin Long) en Kristen (Jess Weixler) heeft hij de avond van zijn leven en doet zich tegoed aan de alcohol. Zijn uitbundigheid wordt echter niet door iedereen gewaardeerd en Scott, die zijn kersverse vrouw een dienst wil bewijzen, stuurt hem subtiel maar subiet richting zijn hotelkamer (het huwelijk is voltrokken in Arizona, terwijl het bruidspaar en hun gasten afkomstig zijn uit het koude Minnesota). Daar viert Lumpy zijn feest nog even verder, al dansend en luchtgitaar spelend op het bed. Tot hij daarvan afvalt en een hoofdwond oploopt. Bloedend als een rund vlucht hij naar buiten, de woestijn in, alwaar hij omvalt tegen een cactus en komt te overlijden. Kristen baalt als een stekker, want ze had zich verheugd op de huwelijksreis (‘in een kaftan en met een cocktail in de hand genieten in de zon’), maar Scott voelt zich verplicht het levenloze lichaam van zijn vriend terug te brengen naar Minnesota en diens begrafenis te regelen. Zeker omdat het uitgerekend Lumpy was die de huwelijksreis voor het pasgetrouwde stel betaald heeft.

Waarom Lumpy’s moeder, die pas bij de uitvaart voor het eerst opduikt, niet eerder ingelicht wordt over de dood van haar zoon, is een van de vele onwaarschijnlijkheden in het scenario van Ted Koland, die tevens de regie voor zijn rekening nam. Want in plaats van regelrecht naar de familie te stappen om gezamenlijk te rouwen, gaan Scott en Kristen het handjevol telefoonnummers in Lumpy’s mobiel af. Scott blijkt wel erg weinig op de hoogte te zijn van het wel en wee van zijn beste vriend. Zo wist hij niet dat Lumpy al maanden geleden ontslagen was, en dat hij goed bevriend was met een vijftienjarig meisje dat Ramsey Anderson (Addison Timlin) heet. Zij blijkt bovendien degene te zijn die Lumpy het beste kende. Het meisje heeft flinke problemen thuis, met een verslaafde moeder (Frances O’Connor), die een tirannieke vriend (Evan Jones, klassieke bad guy-tronie) heeft die haar inschakelt om de ingrediënten voor zijn zelfgemaakte crystal meth achterover te drukken. Ramsey laat niet direct het achterste van haar tong zien, zodat het voor Scott en Kristen lange tijd gissen is wat haar relatie met Lumpy precies inhield.

‘Best Man Down’ wordt gepresenteerd als komisch drama, maar het aantal grappige momenten is op één hand te tellen. De tragedie rond de personages Lumpy en Ramsey (en in mindere mate Ramseys moeder) is veel sterker uitgewerkt dan het licht-komische gesteggel tussen newlyweds Scott en Kristen, dat niet verder gaat dan het feit dat hij zijn ontslag en geldproblemen voor haar verzwijgt en zij haar neuroses in bedwang probeert te houden met allerhande pijnstillers. Haar neuroses heeft Kristen overigens van haar moeder Gail (Shelley Long), die de bloedirritante gave heeft om telkens precies de verkeerde opmerking te maken. Het lijkt erop alsof Koland in ‘Best Man Down’ twee verschillende films heeft willen samenvoegen: aan de ene kant een niet-grappige komedie over een kibbelend pasgetrouwd stel met eendimensionale en clichématige personages als Scott, Kristen en Gail, en aan de andere kant een veel intiemer en gelaagder portret van de bijzondere en onverwachte vriendschap van Lumpy en Ramsey. Met name wanneer de jonge Addison Timlin in beeld verschijnt leeft de film op; de tiener die zij portretteert is geloofwaardig en sympathiek. Haar vriendschap met Lumpy heeft iets ontwapenends; des te tragischer voor haar dat hij er nu niet meer is. Ook Tyler Labine is innemend; die zatlap uit de eerste minuten blijkt over een hart van goud te beschikken.

Het is jammer dat schrijver/regisseur Koland bepaalde keuzes gemaakt heeft, want ergens heeft ‘Best Man Down’ best potentie. Had hij zich uitsluitend gericht op Lumpy en Ramsey, dan had dat veel irritatie gescheeld! Nu zitten we opgescheept met flauwe scènes die bevolkt worden met matige acteurs als Justin Long en Shelley Long (geen familie!), die op hinderlijke wijze een opbloeiende vriendschap onderbreken. Het komisch bedoelde deel van de film is van een bedenkelijk niveau, de dramatische verhaallijnen halen de film weer op. Ons eindoordeel ligt logischerwijs dus in het midden.

Patricia Smagge

Waardering: 2.5

DVD-release: 24 januari 2017