Bombshell (2019)
Regie: Jay Roach | 108 minuten | drama | Acteurs: Charlize Theron, Nicole Kidman, Margot Robbie, John Lithgow, Allison Janney, Malcolm McDowell, Kate McKinnon, Connie Britton, Liv Hewson, Brigette Lundy-Paine, Rob Delaney, Mark Duplass, Stephen Root, Robin Weigert, Amy Landecker, Mark Moses, Nazanin Boniadi, Ben Lawson, Josh Lawson
Nog voordat de kop van Harvey Weinstein op het hakblok ging en Bill Cosby voor minimaal drie en maximaal tien jaar achter de tralies belandde, werd bij het conservatieve Amerikaanse televisienetwerk Fox News al een enorm #MeToo-schandaal onthuld. Fox staat al niet bekend als erg vrouwvriendelijk (de zender is er bijvoorbeeld mede verantwoordelijk voor dat überseksist Donald Trump in 2016 president van de VS werd) maar toen talkshowhost Gretchen Carlson begin juli 2016 naar buiten bracht dat ze was ontslagen omdat ze weigerde in te gaan op de avances van CEO Roger Ailes en hem voor het gerecht daagde, ging langzaam maar zeker de beerput open en kwamen meerdere vrouwelijke sterren van de zender, en medewerksters achter de schermen, naar buiten met verhalen over seksuele intimidatie. Dankzij de cultuur van conservatisme, mannelijke suprematie en angst die bij Fox heerst(e) kon hij er jarenlang mee wegkomen. Het schandaal rond Ailes en Fox News werd in het overwegend linkse Hollywood omarmt als dankbaar onderwerp en zo kon het gebeuren dat binnen een half jaar zowel een miniserie (‘The Loudest Voice’) als een speelfilm (‘Bombshell’) over de gebeurtenissen verscheen. Waar ‘The Loudest Voice’ een grotere tijdspanne aanhoudt om te schetsen hoe Ailes een van de machtigste mannen in conservatief Amerika werd, focust ‘Bombshell’ (2019) zich op de laatste fase van Ailes’ CEO-schap van Fox en zijn teloorgang.
‘Bombshell’ vertelt het verhaal vanuit drie verschillende invalshoeken. Allereerst is er Megyn Kelly (een haast onherkenbare Charlize Theron), een van de grote vrouwelijke sterren van Fox News die tijdens een republikeins debat Donald Trump aansprak op zijn vrouwonvriendelijke retoriek, iets waar je in het conservatieve bolwerk dat Fox is ballen voor moet hebben. Daarnaast is er Gretchen Carlson (Nicole Kidman), die haar carrière in duigen ziet vallen nadat ze weigerde om op de avances van Roger Ailes (John Lithgow, die knap balanceert tussen enerzijds vaderlijk, anderzijds griezelig machtswellustig) in te gaan; eerst wordt ze teruggezet naar de slecht bekeken middaguren, waarna ze helemaal van de buis gehaald wordt. Ze besluit een rechtszaak aan te spannen tegen haar voormalige werkgever en hoopt dat andere vrouwen hun verhaal ook uit de doeken willen doen. Ze stuit echter op een hoop angst: vrouwen willen haar niet openlijk steunen omdat ze bang zijn voor represailles: hun carrières staan op het spel. Kayla Pospisil (Margot Robbie) komt eigenlijk pas net kijken bij Fox en is erg ambitieus. Hoe ver ze bereid is te gaan voor die felbegeerde kans om het te gaan maken bij Fox News, blijkt als ze wordt uitgenodigd voor een één-op-ééngesprek achter gesloten deuren in het kantoor van Ailes.
‘Bombshell’ bespreekt een thema dat ons ongemakkelijk moet laten voelen, maar regisseur Jay Roach (die hoofdzakelijk bekend is van flinterdunne komedies als de ‘Austin Powers’-reeks, ‘Meet the Parents’ (2000), ‘Meet the Fockers’ (2004) en ‘Dinner for Schmucks’ (2010)) houdt het veel te licht en luchtig. Slechts bij vlagen wordt het oncomfortabel, zoals in de enige scène waarin Theron, Kidman en Robbie samen te zien zijn, als ze in de lift staan. Blikken kruisen elkaar schichtig, waarbij je in hun ogen leest dat ze zich afvragen ‘Zou zij ook…?’. Hun relaties met Ailes zijn allemaal net even anders, maar bij alle drie heeft hij de grenzen van het professionele overschreden. Maar niemand durft er iets van te zeggen, zo bang zijn ze dat hun carrière op de tocht staat, zo onafhankelijk stellen ze zich op. Een andere scène waarin Roach de beklemmende sfeer juist weet te treffen is die waarin Kayla (een fictief personage dat gebaseerd is op meerdere bestaande (oud-) medewerksters van Fox) op ‘auditie’ moet bij Ailes. ‘Draai even een rondje’, vraagt hij haar. ‘Televisie is een visueel medium’. Maar daarna vraagt hij haar rok op te tillen, steeds hoger en hoger, tot haar ondergoed te zien is. Robbie speelt bijzonder overtuigend een ambitieuze maar naïeve vrouw die aanvankelijk gretig gehoorzaamt, maar haar enthousiasme verdwijnt al snel als ze zich in een hoek gedreven, begluurd en angstig voelt en geen idee heeft waar ze moet kijken. Als kijker besef je dat al die andere vrouwen die carrière hebben gemaakt bij Fox News deze vernedering – en wie weet wat nog meer – ook allemaal een keer hebben moeten ondergaan. En dat is wat een film als deze zou moeten willen bereiken zou je denken.
Helaas zijn dit soort indringende scènes in de minderheid. Wat ook merkwaardig is, is dat de focus lijkt te liggen op Megyn Kelly, terwijl het toch echt Gretchen Carlson is die als klokkenluider haar nek als eerst uitstak. Ook in de make-up department kreeg Theron voorrang op Kidman, want waar eerstgenoemde sprekend op de echte Megyn Kelly lijkt, wordt Kidman afgescheept met een slechte pruik en een nepkin. En ze is de enige die er bekaaid van afkomt, want verder is de grime van een bijzonder hoog niveau (zie bijvoorbeeld ook Lithgows transformatie en Malcolm McDowells haast niet van echt te onderscheiden mediatycoon Rupert Murdoch). Misschien heeft het te maken met het feit dat Carlson in ‘The Loudest Voice’ al een hoofdrol kreeg toebedeeld? Al heeft Kidman daar natuurlijk geen boodschap aan, zij zit immers niet in de miniserie. Slecht is Kidman overigens zelden, maar het is opvallend dat ze hier tweede viool speelt en wordt overvleugeld door zowel Theron als Robbie, die interessantere scènes toebedeeld hebben gekregen. ‘Bombshell’ wil een zwaar thema op een luchtige manier onder de aandacht brengen, maar slaagt daar maar mondjesmaat in. Wellicht was een regisseur als Adam McKay (‘The Big Short’, 2015 en ‘Vice’, 2018) er beter in geslaagd om er een vlotte, met humor doorspekte film van te maken die het onderwerp en de zwaarte ervan toch serieus neemt. Deze versie van Jay Roach kijkt lekker weg, maar maakt te weinig indruk.
Patricia Smagge
Waardering: 3
Bioscooprelease: 16 januari 2020
VOD-release: 29 april 2020
DVD-release: 25 mei 2020