Charlie’s Angels (2019)
Regie: Elizabeth Banks | 118 minuten | actie, komedie | Acteurs: Kristen Stewart, Naomi Scott, Ella Balinska, Elizabeth Banks, Patrick Stewart, Djimon Hounsou, Sam Claflin, Jonathan Tucker, Nat Faxon, Chris Pang, Luis Gerardo Méndez, Noah Centineo, David Schütter, Hannah Hoekstra,
Ze staan symbool voor ware ‘girl power’; ‘Charlie’s Angels’. Drie beeldschone, sexy privédetectives die zich om de haverklap omkleden en zich tussen die verkleedpartijen door langs allerlei boosaardig gespuis knokken. Producent Aaron Spelling, die flink verdiend heeft aan de televisieserie uit de jaren zeventig, omschreef zijn hitserie zelfs ooit op die manier, want de serie had inhoudelijk verder weinig om het lijf. Maar voor Farrah Fawcett, Jaclyn Smith en Kate Jackson, de oorspronkelijke Angels, was de serie cruciaal in hun carrières. De serie stopte in 1981 en werd vervolgens jarenlang min of meer verguisd vanwege het onverholen seksisme. Want hoewel er ‘girl power’ gepredikt wordt, was het toch vooral een feestje voor hitsige mannen die zich vergaapten aan drie knappe vrouwen. Pas rond 2000, toen alles wat retro was omarmd werd, zag niemand minder dan Drew Barrymore brood in een remake van ‘Charie’s Angels’ (2000). Ze trommelde vriendinnen Cameron Diaz en Lucy Liu op voor een vermakelijke remake, waarin het drietal in steeds weer wisselende (en niet zelden zeer spectaculaire) outfits van de ene situatie in de andere rollen en zich uit mogen leven in flashy actiescènes. Waar het over gaat ben je in no time vergeten, want de plot is nogal onsamenhangend en spannend is het al helemaal niet. Maar de lol die de drie hoofdrolspeelsters hebben en de bruisende energie die er van afspat maakt een hoop goed. De sequel ‘Full Throttle’ (2003) is van het zelfde laken een pak en een mislukte tv-serie stierf in 2011 na slechts zeven afleveringen een roemloze dood, maar daarna verdwenen de ‘Angels’ weer in de vergetelheid.
Tot 2019. In een tijd waarin Hollywood geteisterd wordt door creatieve armoede en talloze studio’s uit pure armoede maar succesnummers uit het verleden in een nieuw jasje steken, werd ook deze ‘klassieker’ weer uit het stof gehaald. Motor achter deze reboot, die voortborduurt op de succesvolle films met Barrymore, Diaz en Liu en deel uitmaakt van hetzelfde universum, is Elizabeth Banks, die we voornamelijk kennen als actrice uit de filmreeksen ‘The Hunger Games’ en ‘Pitch Perfect’. Ze produceerde de film niet alleen, maar regisseert hem ook (dit is de tweede film die ze regisseert, na ‘Pitch Perfect 2’ uit 2015), maakt haar debuut als scenarioschrijfster en speelt een belangrijke rol. ‘Charlie’s Angels’ (2019) mag je dus met recht háár film noemen. Banks uitte haar ambitie door te verkondigen dat deze film weleens het begin kon zijn van een ware feministische franchise. Want, zo stelde ze, in vrijwel alle blockbusters en succesvolle actiefilms draait het om mannelijke helden en als er – zoals in ‘Wonder Woman’ (2017) en ‘Captain Marvel’ (2019) – dan eens wél een vrouwelijke actieheld opstaat die succes boekt, dan zijn dat volgens Banks alsnog films die zich primair richten op een hoofdzakelijk mannelijke doelgroep. Met ‘Charlie’s Angels’ wilde ze juist het vrouwelijk deel van het publiek op haar wenken bedienen, maar de opbrengst van de film viel zwaar tegen. Of er een franchise komt, is dan ook nog maar zeer de vraag.
Is ‘Charlie’s Angels’ dan een slechte film? Slecht is misschien niet het juiste woord, want de kritiek die we op de films uit 2000 en 2003 hadden, is hier ook weer van toepassing. Het verhaal is enerzijds kinderlijk eenvoudig, maar je raakt wel al na een kwartier compleet de draad kwijt, waarna je je maar vergaapt aan de (fragmentarische) actiesequenties en verkleedpartijen. Bottom line: wetenschapper Elena Houghlin (Naomi Scott, die we kennen uit ‘Aladdin’ (2019)) heeft een revolutionaire energiebron uitgevonden, Calisto genaamd, die veel kwaad kan aanrichten als deze in verkeerde handen valt. Bijvoorbeeld in die van haar nogal seksistische baas Alexander Brock (Sam Claflin) en haar haar slinkse collega Peter Fleming (Nat Faxon). Ze besluit aan de bel te trekken en de Townsend Agency, dat Angels over de hele wereld heeft rondlopen om het recht te laten zegevieren, in te schakelen. Via de ‘Bosley’ – het aanspreekpunt – ter plaatse (de ‘Bosleys’ worden gespeeld door onder anderen Patrick Stewart, Djimon Hounsou en Banks zelf) wordt ze gekoppeld aan Sabina Wilson (Kristen Stewart) en Jane Kano (Ella Balinksa). Het drietal trekt ter strijde en reist de hele wereld over om ervoor te zorgen dat de Calisto niet in verkeerde handen valt. Vrouwen ‘run the world’ in het universum van ‘Charlie’s Angels’, en dat zullen we weten ook. Elizabeth Banks steekt niet onder stoelen of banken dat vrouwen nog altijd onderdrukt en onderschat worden, maar in haar wereld grijpen de vrouwen de macht. Er is niets wat een man kan, dat een vrouw níet zou kunnen. Op zich een goede, positieve boodschap, die echter effectiever zou zijn als hij iets subtieler geserveerd zou worden.
‘Charlie’s Angels’ is, net als de films uit 2000 en 2003, een aaneenschakeling van losse scènes waarin de drie hoofdrolspeelsters zich mogen uitleven. Net als die eerdere films is er weinig sprake van samenhang en moeten de actrices met hun charmes de film overeind houden. Niet bepaald het meest feministische uitgangspunt, maar dat terzijde. Bij Barrymore, Diaz en Liu spatte de lol ervan af, wat de film genietbaar maakte. Die onderlinge chemie en dynamiek is in deze nieuwe versie beduidend minder. Niet dat de actrices het slecht doen, en zeker Stewart leeft zich uit in de rol van feestbeest Sabina, maar een synergie is er jammer genoeg niet. De regie van Banks laat ook te wensen over, met name in de rommelige en onzorgvuldig gemonteerde actiescènes. Tel daar het weinig verheffende script en dat drammen op die feministische boodschap bij op en je begrijpt waarom ‘Charlie’s Angels’ matig presteerde in de bioscopen.
Patricia Smagge
Waardering: 2.5
Bioscooprelease: 9 januari 2020
Digital download-release: 8 mei 2020
VOD-release: 20 mei 2020
DVD-, blu-ray en 4K UHD-release: 29 mei 2020